لیست همه ی اماکن

,وات سوان کائو، یک مرکز ترویج ایین بودایی است. یک راهب خلاق به نام پرا پیزال داما پاتی یا پرا پایوم کانلایانو چند پروژه را برای بنیاد سوان کائو آغار کرد. هدف این بنیاد ارتقاء معیارهای زندگی فقرا و توسعه جامعه است. این پروژه ها شامل رام پو کائو، خانه سالمندان، سوپرمارکت فقرا و پروژه های شیرخوارگاه سوان کائو هستند. برای تقدیم هدایا و بازدید و گردشگری با تلفن 025951444 تماس بگیرید.

,وات امپاوان متعلق به اواخر دوران آیوتایا است و قبلاً وات بانگ موآئنگ نامیده می شد. بارزترین ویژگی این بنا، تالار کتاب مقدس چوبی است که وسط یک برکه قرار دارد. این کامل ترین نمونه معماری تایلند است که 2 اتاق دارد. بعضی از ویژگی های این تالار شامل ستون های چوبی، بام دو ردیفی پوشیده از سفال های گلی و کنده کاری های چوبی با طرح های باشکوه و بی نظیر می باشند. درب ورودی با برگ های طلایی رنگ مزین شده است، بخش های بین پنجره ها به صورت گل و میوه تراشیده شده اند و در بالای درب ها در هر دو طرف تصاویر پرندگان حک شده است و در پشت سر آن ها نقش خورشید و ماه دیده می شود. در پشت، یک طبق روی پاسنگ قرار دارد و مجسمه های چوبی بودا در آن قرار دارند.

,در این موزه اشیاء جالب گوناگون به نمایش گذاشته شده اند مانند لوح های نذری، ظروف بلوری، اشیاء چینی از جمله "هم" که شاهکاری از کلونل چاتوات نگامنیوم است. عده ای می گویند این هم را راهبی ساخته است که از تابوت الهام گرفته بود اما هم راهب ها متفاوت است و دارای یک پنجره کوچک است که می توان از بیرون، بدنی که در آن قرار دارد را دید.

,این معبد صومعه سلطنتی است که در غرب رودخانه چائو پرایا قرار دارد. این بنا به فرمان ملوکانه شاه راما سوم برای ادای احترام به مادر و پدربزرگ و مادربزرگش که در این منطقه ساکن بودند ساخته شد. ساخت این بنا در زمان حکومت شاه راما چهارم به پایان رسید. ترکیبی از ابوسوت (عبادتگاه کوچک) سبک تایلندی و چینی را می توان در مجموعه این معبد آرام و زیبا دید. این ابوسوت با معماری بی نظیرش دارای یک بام موزائیکی سفالی به رنگهای طبیعی است که به سبک چینی کار گذاشته شده اند این موزائیک های زیبای چینی به صورت یک گل درخشان ساخته شده اند و در بالای این بنا نصب شده اند. عبادتگاه کوچک دارای یک نقاشی دیواری رنگارنگ منقش به تصویر گل های در حال خزان است و پانل درها و پنجره های آن منقش به طرح برگ های طلایی هستند، در سه گوش بالای پنجره ها طرح های گچی گل کار گذاشته شده است، سقف اینه کاری شده است و روی بخش داخلی پانل درها و پنجرها، طرح گل نیلوفر، پرندگان و حیوانات ابزی دیده می شود.,تمثال اصلی بودا که در این عبادتگاه کوچک قرار دارد در وضعیت سادونگ مان است. این تمثال کاملاً از مس ساخته شده است. طبق افسانه ها، شاه راما سوم فرمان داد مس از معدن های آمپوئه چانتوک در استان ناکان راتچاسیما استخراج شود. در نتیجه مقدار قابل توجهی مس درجه یک بدست آمد. شاه می خواست از مس در امور مذهبی استفاده کند و فرمان داد تمثال های بودا را قالب ریزی کنند و آن ها را به عنوان تمثال های اصلی در داخل دو معبد جدید یعنی در وات راتچانادا و وات چالوئم پرا کیات نصب کنند. او همچنین فرمان داد تمثال ها در 34 حالت دیگر نیز قالب ریزی شوند. ساخت تمثالی که در وات کالوئم پرا کیات است در سال 1846 میلادی تمام شد. به هر حال، انتقال تمثال اصلی به وات راتچانادا موفقیت آمیز نبود و ارابه ای که تمثال را حمل می کرد واژگون شد و چائو پرایا یومارات (بوناک) و دو افسر دیگر را کشت. در طول حکومت شاه راما چهارم، به دلیل این تراژدی، نام این تمثال را پرا پوتاماها لوکاپینانتاپاتیما نهادند.,در سال 1858میلادی، شاه راما چهارم تمثال اصلی بودا را در این عبادتگاه کوچک سلطنتی قرار داد. این تمثال در حالت مان ویچای قرار دارد و خدمتکاران در اطرافش هستند. این تمثال روی یک پایه مجسمه قرار دارد و از این نوع، فقط این یک تمثال وجود دارد.,یکی دیگر از آثار تاریخی جالب اینجا بتکده لانکا است و پرا سی ماها پو پان پوتیکایا نیز یک اثر تاریخی دیگر است که تاریخ آن به دوران زمامداری شاه راما دوم باز می گردد و می توان آن را در این معبد دید.

,این عبادتگاه در تامبان تا سایی، در خیابان سانام بین نام-نانتابوری قرار دارد. به دلیل اینکه این معبد روی یک تپه در یک فضای آرام و ساکت قرار دارد در گذشته آن را چامپوویوگ می نامیدند. وات چومپووگ در اواخر دوران آیوتایا توسط مان ها در 1757 ساخته شد و هنوز هم در ویهاران و ابوسوت آن نقاشی های زیبای دیواری دیده می شوند، بتکده های سبک مان نیز که توسط راهب های مان در 1917 ساخته شدند نیز در اینجا وجود دارند.

,وات کاتیکارام در سال 1807 میلادی در تامبان بانگ پایی ساخته شد، نام قدیمی این معبد، وات سام چین بود. زیباترین نقطه این عبادتگاه، ویهان سونگ رونگ است که نه تنها دیوارهای آن بلکه بام و سقف آن نیز به نقاشی های دیواری باشکوه آراسته شده اند.

,وات پراسات در زمان حکومت شاه نارایی کبیر (در اواخر دوره آیوتایا) ساخته شد. در ساخت این ابوسوت، صنعت پیچیده ای به کار رفته است: در بخش بالایی آن، یک الهه آسمانی سوار بر گارودا است، سرمناره به سبک مان تزئین شده است اما یک شیر سلطنتی در کنار سر مناره به تصویر کشیده شده است. ,هنگام ساخت قاعده این ابوسوت قایق شکل هیچ سوراخی در آن ایجاد نشد. علت نامتعارف بودن شکل این بنا این است که این شکل موجب می شود با گرم شدن هوا، هوای خنک به آسانی جای هوای گرم را بگیرد. نقاشی های دیواری اینجا که به اواخر دوران آیوتایا تعلق دارند ساخته دست هنرمندان پیشرفته این استان هستند. این ها قدیمی ترین نقاشی های نانتابوری هستند. ,مجموعه این معبد ساختمان ها و هنری که در آن به کار رفته است را به درستی حفظ کرده است. بنابراین، اینجا یک مکان مطالعه برای تایلندی ها و برای خارجیان است. در ساختمان آموزش، یک تریبون وجود دارد که قدمتش به اندازه قدمت عبادتگاه کوچک است. ,رسیدن به اینجا: این معبد در جاده بانگ کروای-سایی نویی، تامبان بانگ کرانگ قرار دارد. اگر با قایق بیایید می توانید پس از دو کیلومتر پیاده روی در باغ های میوه به معبد برسید و اگر با اتومبیل بیایید (اتومبیل بهتر است) باید از اسکله نانتابوری سوار یک قایق موتوری شوید و بعد سوار سونگ تائوهای خط بانگ یایی-تا نام شوید. ایستگاه در نزدیک وات کالوئم پرا کیات قرار دارد.

,این صومعه که در تامبان بانگ پایی قرار دارد و در اواخر دوره آیوتایا احتمالاً نامش وات ساریکو بود به سبک سیلونی توسط صنعتگران چیره دست ساخته شده بود. بارزترین نقاط این معبد شامل ابوسوت شیشه ای و اتاق های قایق شکل راهب ها در یک منطقه دارای سایه دلپذیر قرار دارند که می توان به آرامش و سکون آن کاملاً دست یافت.

,یکی دیگر از معابد قدیمی که در تامبان تا سایی در جاده سانام بین نام قرار دارد وات تامناک تایی است. بنا به تاریخ این منطقه، قبل از ساخت این صومعه، این منطقه، مکان عمارت سلطنتی اسکان موقت شاه کرانگ تانبوری بود. تصور می شود که این ویهان و برج ناقوس آن در سال 1824 میلادی در دوران شاه راما سوم ساخته شدند.

,این معبد در کرانه غربی رودخانه چائو پرایا در نزدیکی آمپوئه سام کوک، در فاصله 8 کیلومتری شهر پاتام تانی قرار دارد. یک بتکده به سبک مان به قدمت تقریباً 160 سال در اینجا وجود دارد و یک تمثال جید سفید در ابوسوت این معبد نگه داری می شود.

,این معبد در کرانه شرقی رودخانه چائو پرایا در آمپوئه سام کاک قرار دارد. پرندگان منقار-باز آسیایی از نوامبر تا مه، از هند به اینجا مهاجرت می کنند تا در این منطقه تخم گذاری کنند. سایر انواع پرندگانی مهاجری که به اینجا کوچ می کنند شامل مرغ ماهیخوار سیاه کلاه، پلیکان های دارای منقار خالدار و لک لک های سیاه سر هستند.

,در مجموعه معبد، تعداد زیادی صدف فسیل شده غول اسا، به قدمت چند میلیون سال، یافت می شود. لوانگپو تانگکلوئنگ، این صدف ها را برای ساختن یک چدی در بخش ورودی معبد و در داخل معبد آورده بود. علاوه بر این، در اینجا یک موزه وجود دارد که تمثال های بودا، اشیاء هنری، عتیقه جات و بسیاری از ظروف قدیمی مانند لیوان های آب سام کاک، ظروف سفالی، چوب های کنده کاری شده، چرتکه و غیره در آن نگه داری می شود. در داخل مجموعه این معبد، یک باغ گیاهان طبی و همچنین برکه های لاک پشت و ماهی نیز وجود دارد و گردشگران می توانند در این باغ استراحت کنند و به حیوانات غذا بدهند.

,این موزه علوم به عنوان محل برگزاری نمایشگاهها و انجام فعالیت های علمی به منظور برقراری ارتباط با بازدیدکنندگان و ارائه اطلاعات به آنان برای درک بهتر دانش و فناوری و همچنین کاربرد این دانش و فناوری در زندگی روزمره برای پیشرفت پایدار در کشور مورد استفاده قرار می گیرد. این موزه در تامبان کلانگ هوک، در داخل مجموعه مجتمع تکنوپلیس، در چهار کیلومتری تقاطع خیابان رانگسیت-ناکان نایاک واقع شده است و می توان با اتوبوس های تهویه دار شماره 1155، خط پارک آینده رانگسیت- موزه علوم به اینجا آمد. این موزه به دلیل طرحش که به صورت یک طاس تخته نرد است متمایز از سایر بناها است.,در داخل این ساختمان، نمایشگاه علوم با فناوری مدرنی به معرض دید گذاشته می شود که در عین سرگرم کننده و بامزه بودن، آموزنده هم هست. گالری عکس، قطعاتی از کارهای علمی و یک کره مصنوعی زمین بزرگ در طبقه اول قرار دارند. در طبقه دوم، مجسمه بازسازی شده فسیل های لوسی در حالتی شبیه موجود زنده را می بینید، خلقت اولین انسان، یک فضاپیما و یک فضانورد در اینجا به نمایش گذاشته شده است. در طبقه سوم، یک تونل تاریک و یک خانه چوبی وجود دارد که اطلاعاتی درباره نور و روشنایی می دهند، اما در طبقه چهارم اطلاعات پایه و فناوری تایلند، ویژگی های جغرافیایی، ژئولوژیک و اکولوژیک، تولید محصولات کشاورزی و همچنین فناوی ساخت و ساز به نمایش گذاشته شده اند. در طبقه پنجم، اناتومی بدن انسان و ظروفی که در طول روز مورد استفاده مردم هستند به نمایش گذاشته شده اند اما در طبقه ششم هوش و خرد تایلندی ها به نمایش گذاشته شده است. ,علاوه بر این، یک موزه علوم طبیعی نیز در این طبقه وجود دارد که در آن دانش علوم طبیعی به نمایش گذاشته شده است.,این موزه از سه شنبه تا جمعه هر روز از ساعت 9:30 تا 16:00 باز است و شنبه ها و یکشنبه ها و روزهای تعطیل عمومی از ساعت 9:30 تا 17:00 باز است. این موزه دوشنبه ها تعطیل است.

,تالار هنرمند والاگهر در کلانگ (کانال) 5 در منطقه کلانگ لوانگ قرار دارد. مردم تایلند می دانند که پادشاه بهومیبول ادولیادج با علاقه در انواع و اقسام زمینه های هنری فعالیت می کند. موفقیت های ایشان در عرصه هنر در همه جا دیده شده و در جهان مورد تقدیر قرار گرفته اند.,این ساختمان سه طبقه به هفت اتاق تقسیم شده است: یک اتاق به عنوان دفتر اداری مورد استفاده قرار دارد، یک اتاق برای نمایشگاه موقت، پنج اتاق برای نمایشگاه دائمی (دو اتاق برای هنرمند والاگهر و سه اتاق برای 151 هنرمند ملی از 1985 تا 2003 میلادی). تالارهای نمایشگاه مجهز به رسانه های ترکیبی مدرن هستند مانند ویدئو، رایانه های چند رسانه ای، ویدئو سی دی، سی دی، تصویر دیوراتان، دیوراما، کارائوک، جعبه عکس برگردان، اسلایدهای چند پرده ای و غیره.

,موزه جشن طلایی کشاورزی در تامبان کلانگ نوائنگ (در کیلومتر 48-46 جاده پاهونیوتین)، مقابل منطقه تبلیغات صنعتی ناوا ناکورن قرار دارد. این موزه شامل نه ساختمان به هم متصل است. در این موزه ماجرای کشت و کار با فناوری و مدل های مدرن نمایش داده می شود و همه ابعاد کار کشاورزی و کارهایی مانند توسعه زمین، جنگلداری، شیلات، پرورش حیوانات و سیستم اکولوژیک در اینجا نشان داده می شوند اما گلخانه ها بیرون از این بنا قرار دارند و در آن ها شالیزارها، تصویری از سبک زندگی کشاورزان مناطق مختلف تایلند، دیده می شود. ,علاوه بر این، اینجا یک مرکز آموزشی، یک مکان سمینارهای دانشگاهی درباره کشاورزی و یک منبع برای آموزش درباره پروژه های سلطنتی نیز می باشد. این موزه هر روز هفته به غیر از دوشنبه ها و روزهای تعطیلات عمومی از ساعت 9:30 تا 15:30 باز است و بازدید از آن رایگان می باشد.

,هات چا آم که بهترین تفریحگاه ساحلی پتچابوری است به اندازه همسایه اش، ساحل هوا هنین، زیبا است. این ساحل در فاصله تقریباً 163 کیلومتری جنوب بانکوک، 40 کیلومتری جنوب پتچابوری و 20 کیلومتری شمال هوآهین قرار دارد و به دلیل طولانی بودن و تمیز بودن بسیار معروف است. ,علاوه بر این، غذاهای دریایی تازه نیز در این ساحل عرضه می شود. چا آم که ابتدا یک دهکده ماهیگیری بود پس از ساخته شدن کاخ سلطنتی مارودکاتاییاوان در نزدیکی هوآهین، در زمان حکومت شاه راما ششم، بیشتر موجب توجه قرار گرفت. در آن زمان خاندان سلطنتی و اشراف این بخش از هوآهین را از آن خود کردند اینجا یک تفریحگاه ساحلی نزدیک برای گذراندن تعطیلات آن ها است. وقتی مردم شروع به جستجو برای یافتن یک شهر تفریحی ساحلی به جای هوآهین کردند زیبایی چا آم را کشف کردند و به سرعت آن را توسعه دادند. ,امروزه، چا آم یک شهر تفریحی پرنشاط و معروف است که انواع و اقسام اقامتگاهها و امکانات انجام تفریحات چالش انگیز و پرهیجان را دارد. انسان در چا آم به ندرت کسل می شود زیرا ورزش های آبی متنوعی را می توان در اینجا انجام داد و از آن ها لذت برد و به جای انجام ورزش های آبی می توان در امتداد این ساحل شنی و سفید شش کیلوکتری، دوچرخه سواری کرد. در طول هفته، این ساحل خلوت است و سایبان و صندلی های راحتی نیز در آن وجود دارد که در صورت تمایل می توان آن ها را کرایه کرد.