درباره مالزی

مالزی از 28 میلیون نفر تشکیل شده و نام پایتخت آن کولالامپور است. این کشور دارای سیستم قانون گذاری دو مجلسی و حکومت پادشاهی می باشد.

مالزی در جنوب شرقی قاره‌ی آسیا واقع شده است؛ به همین خاطر این منطقه اغلب به جنوب شرق آسیا معروف است. بیش از 28 میلیون نفر در این کشور سکونت دارند (ژانویه 2012). مالزی از دو بخش تشکیل شده است: شبه جزیره مالزی که بین تایلند در شمال و سنگاپور در جنوب واقع شده است و دو ایالت صباح و ساراواک واقع در جزیره برونئو. آن‌ها را شبه جزیره مالزی و بورنئو نیز می‌نامیم. شبه جزیره مالزی درست بالای خط استوا و بورنئو درست پایین آن قرار گرفته است.

مالزی کشوری است دارای انواع مختلف ادیان و فرهنگ ها. قانون اساسی این کشور را سکولار معرفی کرده و آزادی مذاهب را تضمین می کند.

به لحاظ اقتصادی، مالزی، مستعمره‌ی سابق بریتانیا چیزی برای مباهات نداشت مگر کالاهایی نظیر قزع، کائوچو و روغن پالم که تنها برای غنی‌کردن و ریختن به خزانه‌ی ارباب سلطنتی بودند. اما استقلال سیاسی در سال 1957 صورت گرفت و در کنار آن آزادی کشف مسیرهای جدید رشد اقتصادی فراهم شد. مانند قیود استعماری که این کشور از شرشان رهایی یافت، مالزی مدت‌هاست که وابستگی خود به این کالاها را کنار گذاشته است و به کشوری صنعتی بدل شده است که تولید ناخالص داخلی آن با نرخ تقریبا 8 تا 9 درصد از سال 1991 تا 1997 رشد داشته است.

مالزی مقصد تعطیلات استوایی است که در آن دما در طول سال بین 25 و 35 درجه است. این‌جا معمولاً گرم و مرطوب است، خصوصا در شهرهای بزرگ. اغلب به خاطر مه، هوای گرم درون شهرها باقی می‌ماند که باعث گرم‌شدن زیاد دما می‌شود. در بسیاری از جزایر پیرامون مالزی، هوا به این گرمی نیست، که علت آن عمدتاً نسیم‌های خنک است. نواحی کوهستانی مالزی نیز چندان گرم نیستند؛ در این‌جا می‌توانید از هوای خنک‌تر لذت ببرید که هرگز از 25 درجه تجاوز نمی‌کند.

شرایط استوایی و جنگل‌های بارانی وسیع به تنوع زیاد گونه‌های گیاهی و جانوری انجامیده است. مطالعات روشن کردند که 8000 گونه‌ از گیاهان گلدار وجود دارند که شامل 2000 گونه درخت، 800 نوع ارکیده و 200 نوع نخل می‌شود و گذشته از این، مامن بیش از 200 نوع پستاندار، 600 گونه‌ی مختلف پرنده، 140 گونه مار، 80 نوع سوسمار، 300 نوع ماهی آب شیرین و هزاران حشره است که در جنگل‌های بارانی لانه می‌سازند. گیاهی مشهور که تنها در جنوب شرق آسیا یافت می‌شود، زنبق بدبو (Rafflesia) است. به بیان خاص؛ تنها در جنگل‌های بارانی سوماترا و بورنئو وجود دارد. این گیاه بزرگ‌ترین گل جهان را دارد و هر گل، 10 کیلوگرم وزن دارد. این گیاه نماد استان صباح در جزیره‌ی بورنئو است، گرچه بوی فوق‌العاده شدید جسد در حال پوسیدگی را دارد.

مالایی‌ها، چینی‌ها، هندی‌ها و بسیاری از گروه‌های قومی دیگر نسل‌هاست که در مالزی با هم زندگی کرده‌اند. تمام این فرهنگ‌ها بر یکدیگر اثر گذاشته‌اند و فرهنگ واقعی مالزی را به وجود آورده‌اند. بزرگ‌ترین گروه‌های قومی در مالزی، مالایی‌ها، چینی‌ها و هندی‌ها هستند. در صباح و ساراواک تعداد بسیار زیادی گروه‌ قومی بومی با فرهنگ و میراث منحصر به فرد خود وجود دارند.

حدود 10000 سال قبل، اورنگ اسلی (قابل مقایسه با بومیان مالایی) از جنوب غرب چین به این شبه جزیره آمدند که ما اکنون آن را مالزی غربی می‌نامیم. تا سال 1405، ابرقدرت‌های زیر بر این شبه جزیره حاکم بودند؛ فونان (کامبوج)، سریویجایا (سوماترا) و ماجاپاهیت (جاوه). از 1405 به بعد، نفوذ چین در این منطقه افزایش یافت. در این دوره، تفکر اسلامی نیز در این منطقه ریشه دواند، یعنی زمانی که تاجران عرب به این‌جا رسیدند. در یک دوره‌ی زمانی کوتاه، تعداد زیادی از مردم به این مذهب گراییدند. از 1500 به بعد تجارت در جنوب شرق آسیا به میزان زیادی افزایش یافت. ابرقدرت‌های اروپایی آن زمان به منابع محلی علاقمند شدند، دوره‌ی تجارت از طریق دریا آغاز شده بود و مالزی نقش بزرگی در آن داشت.

سیاست مالزی مبتنی بر سلطنت قانون اساسی فدرال است که در آن شاه رئیس دولت و نخست‌وزیر رئیس حکومت است. قدرت مجریه توسط حکومت فدرال و 13 حکومت ایالتی اعمال می‌شود. قدرت مقننه فدرال به پارلمان فدال و 13 مجلس ایالتی واگذار می‌شود. قدرت قضایی مستقل از مجریه و مقننه است، گرچه قوه‌ی مجریه همچنان سطح خاصی از نفوذ را بر انتصاب قضات دادگاه‌ها دارد.

جمعیت مالزی در سال 2012 بالغ بر 28 میلیون نفر است. جمعیت مالزی متشکل از گروه‌های قومی متعدد است که مالایی‌ها حدود 50.4 درصد بخش اعظم این جمعیت و گروه‌های قومی دیگر در صباح و ساراواک، حدود 11 درصد جمعیت را به خود اختصاص می‌دهند. طبق تعریف قانون اساسی، مالایی‌ها مسلمانانی هستند که رسوم و فرهنگ مالایی را انجام می‌دهند. حدود 23.7 درصد جمعیت نژاد چینی دارند، در حالیکه مالزیایی‌های دارای نژاد هندی تقریبا 7.1 درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند. هندی‌ها در اوایل قرن 19 مهاجرت به مالزی را آغاز کردند. مالزیایی‌های دیگر نیز شامل افرادی می‌شود که می‌توان اصالت آن‌ها بهه خاورمیانه، تایلند و اندونزی نسبت داد. اروپاییان و اوراسیایی‌ها عمدتاً شامل بریتانیایی‌های ساکن مالزی از دوران ستعمار می‌شوند. توزیع جمعیتی به شدت نامتقارن است و 20 میلیون نفر ساکن شبه1جزیره‌ی مالزی هستند، در حالیکه شرق مالزی نسبتا کم‌جمعیت‌تر است