جاذبه های گردشگری

,درست در مرکز شهر چیانگ رای، مقبره شاه مانگرای کبیر که قلمروی لانا تایی را تأسیس کرد قرار دارد. ,شاه مانگرای در اصل حاکم ناکان هیران نگوئن یانگ (Nakhon Hiran Ngoen Yang)، یک شهر باستانی در خارج از چیانگ سائن بود. او که می خواست قلمروی بزرگ لانا را تأسیس کند حکومت خود را تا قلمروهای نزدیکش (چیانگ رای یکی از آن ها بود) گسترش داد تا اینکه توانست با موفقیت امپراتوری تایلندی لانا را در سال 1296 میلادی تأسیس کند و چیانگ مای را مقر حکومت خود قرار دهد.

,مجسمه پرا نانگ چامتوی به یاد اولین فرمانروای هاریپانچای در پارک نانگ داک این شهر نصب شد.

,مجسمه سوتوا روسی در جلوی عمارت شهرداری نصب شده است. در افسانه ها آمده است که روسی، که یک مرتاض بود بنیانگذار واقعی هاریپانچای است. از آنجایی که مرتاض ها از امور دنیوی فاصله می گیرند روسی از دختر پادشاه لاپبوری "پرا نانگ چاموتی"، دعوت کرد که به تخت سلطنت بنشیند و به او در تأسیس بودائیسم در این سرزمین کمک کند.

,این بنای یادبود اولین فرماندار مائه هانگ سان است که در پایین دویی کانگ مو قرار دارد. پرایا سینگهاناتراچا، یک تایی برمه ای است. مردم اینجا برای او به عنوان فرماندار شهر کان یام که در جنوب مائه هانگ سان قرار دارد احترام قائل هستند. بعداً پادشاه لانا در سال 1874 میلادی او را رسماً به عنوان فرماندار مائه هانگ سان تعیین کرد.

,مائه ساریانگ یک شهر کوچک در منطقه ای است که در کنار رودخانه یوام در استان مائه هانگ سان در شمال تایلند و در کنار مرز میانمار قرار دارد. مناطق اطراف مائه ساریانگ کوهستانی و پوشیده از جنگل هستند. این منطقه بسیار با میانمار (برمه) ارتباط دارد مانند معماری آن و جمعیت انبوه مسلمانان برمه ای آن.

,آمپوئه پایی یک منطقه کوچک در شمال شرق استان مائه هانگ سان در تایلند است. پایی برای گردشگران تایلندی و خارجی بسیار معروف است. رودخانه های مهم زیادی در این منطقه جاری هستند.

,این دهکده توسط سربازان چینی حزب خلق چین (کومین تانگ) بنا نهاده شد و به دلیل مناظر چشم نوازش و کشت چای معروف شده است. بازدیدکنندگان می توانند ببینند که چگونه چای در این منطقه پرورش داده می شود و برداشت می شود، آن ها می توانند طعم دلچسب چای یو لانگ را بچشند. یک فستیوال طعم چای هر سال در ماه فوریه در بان راک تایی برگزار می شود.

,شهرداری ناکان ساوان، برج ناکان ساوان را در بالای تپه معبد کاریوانگ ساخت تا در خدمت گردشگرانی که از ناکان ساوان دیدن می کنند باشد. این برج یک ساختمان 10 طبقه به ارتفاع 32 متر است و شامل بخش های زیر است:,طبقه اول: مرکز اطلاعات، مغازه های OTOP ,طبقه دوم و سوم: رستوران ها و کافی نت در داخل؛ فضای انجام فعالیت های شبانه برای گردشگران علاقه مند به ستاره شناسی و مشاهده اجرام آسمانی,طبقه دهم: رصدخانه شهرداری ناکان ساوان، در اینجا برای تماشای بهتر، تلسکوپ نیز وجود دارد.

,بنای یادبود پو کان نگام موآئنگ، که در پارک عمومی در کنار کوان پایائو قرار دارد برای بزرگداشت پادشاه سابق پایادو یا پو کام یائو بنا شده بود که 700 سال پیش در این منطقه حکمرانی می کرد. در طول زمامداری او، کشور شکوفا بود و قلمروهای این سرزمین گسترده شدند. ,حاکم چیانگ رای و پادشاه رامکامهائنگ از سوکوتایی دوستان نزدیک شاه مانگرای بودند؛ آن ها با یکدیگر پیمان هماهنگی، وفاداری و عدم تجاوز به خاک یکدیگر بستند.

,پرایا چایابون، که در طول سال های 1902-1897 میلادی فرماندار پرائه بود پس از خودداری از تسلیم کردن شهر، به دست مردان شورشی قبیله شان کشته شد. پس از اینکه سپاهیان دولت، شورشیان را کشتند شاه راما پنجم دستور داد این بنای یادبود که در چهار کیلومتری شهرداری پرائه در بزرگراه شماره 101 قرار دارد برای فرماندار ساخته شود.

,این بنای تاریخی که در جاده کام لو در شهر پرائه قرار دارد در سال B.E 2450 معادل 1905 میلادی توسط کائو پروم و کائو تاوانگبوری دختر کائوبوری ساخته شد. این بنا از چوب ساج و به سبک اروپایی ساخته شده است و بخش های برجسته سه گوش کنار شیروانی ها، لبه بام، تراس، پنجره ها و درها همه با چوب کنده کاری شده ساخته شده اند. ,در جلوی درب ورودی، یک مجسمه گچی به شکل بز قرار دارد که نماد لوانگ پونگ پیبون و مائه کائو سوناتا است که هر دویشان در سال بز به دنیا آمده اند. در داخل این بنا، مبلمان های قدیمی، ظروف نقره ای و سفالی و همچنین اسنادی درباره تجارت برده و الماس وجود دارد.

,این پل شاهراه آسیایی بین تایلند و میانمار را به هم وصل می کند و در تامبان تا سایی لواد، روبروی شهری به نام میاوادی در میانمار قرار دارد. این شاهراه آسیایی به سایر مناطق در آسیای جنوب، خاور میانه و اروپا می رود. ,پل هر روز باز می شود و هزینه عبور از مرز برای تایلندی ها 20 بات و برای کسانی که از میانمار می آیند 10 بات است. مدارک عبور را می توان از مائه موی سیتی یا شهر داری مائه سوت گرفت.

,معروف ترین مجسمه شاه تاکسین کبیر در تاک در این مقبره که در نزدیکی تقاطع جاده چاروجویتیتونگ و جاده ماهاتای بامرانگ قرار دارد نگه داری می شود. این مقبره در سال 1947 میلادی به احترام شاه تاکسین کبیر ساخته شد، او به عنوان حاکم منتخب تاک توانست برمه ای های مهاجمی که به سرزمین آیوتایا حمله کرده بودند را شکست دهد. ,او در طول زمامداری اش پایتخت را از پرا ناکان سی آیوتایا به کنار مائه نام چائو پرایا انتقال داد و آنجا را کرانگ تانبوری نامید. به همین علت است که در پایین مجسمه او که در حالت نشسته است و شمشیری روی پاهایش قرار دارد نوشته شده است پرا کائو تاکسین از کرانگ تانبوری. این مکان، مرکز برگزاری جشن های سالیانه بین 28 دسامبر تا 3 ژانویه نیز هست.

,مجسمه یادبود پرایا پیچای داپ هاک در جلوی تالار شهر به افتخار یک قهرمان نصبت شده است. فرماندار موآئنگ پیچای (جنوب یوتارادیت) حدود 200 سال قبل در دوران تانبوری، شجاعانه با فراریان برمه ای جنگید تا اینکه یکی از شمشیرهایش از وسط شکست. اما او بر آن ها چیره شد. بنابراین، لقب پیچای به معنی شمشیر شکسته را به او دادند.

,درست مقابل ضلع شمال شرقی مجموعه کاخ بزرگ، مکان مقدس ستون شهر بانکوک قرار دارد. طبق یک باور قدیمی سیام (تایی) ستون شهر باید با ساخته شدن یک شهر جدید نصب شود تا نماد ثبات قدرت باشد. شاه راما اول از سلسله چاکری فعلی، اولین ستون شهر را روز یکشنبه 21 آوریل 1987 میلادی در ساعت 6:45 وقتی پایتخت را از آن سوی رودخانه چائو پرایا از تانبوری به بانکوک انتقال داد، بنا نهاد. این ستون از چوب درخت فلوس (به زبان تایلندی به کایاپروک موسوم است) ساخته شده است که با برگ های طلایی تذهیب شده است. قطر آن 29 سانتی متر و ارتفاع آن 187 اینچ (474.98 سانتی متر) است. ,در داخل ستون شهر فضایی برای نگه داری تقویم ساعات و روزهای بانکوک قرار دارد. مکان مقدس ستون شهر اولین بنایی بود که شاه راما اول آن را قبل از کاخ بزرگ بانکوک ساخت.,شاه راما چهارم (شاه مانگکوت) در زمان حکومتش درخواست کرد یک ستون جدید جایگزین ستون قدیمی شهر شود زیرا ستون قدیمی ویران شده بود. ستون جدید شهر از جنس چوب ساج و فلوس و مزین به برگ های طلایی بود قطر آن 70 اینچ (177.8 سانتی متر) و ارتفاعش 107 اینچ (271.78 سانتی متر) بود. هر دوی این ستون ها اینک در مکان مقدس برج شکل نگه داری می شوند، این مکان همزمان با ستون دوم شهر ساخته شد و تصاویر مقدس پنج خدای محافظ (تپاراک) در آن دیده می شوند: پرا سوائه موآئنگ، پرا سونگ موآئنگ، کائو پور هور کلانگ، کائو پور کتاکوپت و پرا کارن کایی سی. بعداً ستون شهر بازسازی شد تا بتواند بیشتر دوام بیاورد؛ این ستون آخرین بار در سال 1982 میلادی برای بزرگداشت دویستمین سالگرد ساخت بانکوک، بازسازی شد.,مکان ها و جاذبه های نزدیک: گراند پالاس، وات پو، موزه ملی سیام، وات سوتات

,در این نمایشگاه، مهارت و استادی بی نظیر هنرمندان در مجسمه های شنی غول آساییبه نمایش گذاشته شده است که به دست بیش از 70 مجسمه ساز حرفه ای از هلند، بلژیک، ایرلند، ایالات متحده، چک و اسلواکی و تایلند ساخته شده اند.