وسایل حمل و نقل در چین

سفر با اتوبوس‌های شهری عمومی (گونگ گونگچی چه Gonggongqiche) یا اتوبوس‌های راه دور (چانگتوچی چه Changtoqiche)، ارزان و برای سفرهای داخل شهری و با مسافت‌های کم ایده آل است.

کشور چین ، دارای پروازهای داخلی زیادی می باشد که همه‌ی شهرهای بزرگ را به مقاصد گردشگری وصل می کند.

قطارهای فوق سریع چینی، که قطارهایBullet یا CRH نیز نام دارند، در اینجا به قطارهای G، D و C چین اطلاق می‌شود. این قطارهای سفید یا خاکستری رنگ که لوکوموتیوهای Bullet دارند، به راحتی قابل شناسایی هستند. حداکثر سرعت این قطارها، 186 مایل در ساعت (300 کیلومتر در ساعت) است و قرار است تا 217 مایل در ساعت (350 کیلومتر در ساعت) در سال 2016 افزایش یابد. در حال حاضر، 1.500 جفت از این قطارها روزانه بین تقریباً تمام شهرهای بزرگ رفت و آمد می‌کند و با ساختن شبکه‌ای متراکم در قلمرو کشور چین، آسایش زیادی برای مردم و مسافران این کشور فراهم کرده است.

در کشور چین معمولاً گواهینامه‌های رانندگی بین‌المللی را به رسمیت نمی‌شناسد و به گردشگرانی که گواهینامه چینی ندارند، اجازه‌ ندارند رانندگی کنند. توجه کنید که گواهینامه‌های هنگ‌کنگ و ماکائو نیز خارجی محسوب می‌شود.

تاکسی‌ها یا به زبان چینی دیشی Dishì، و در شهرهایی که به کانتونی صحبت می‌کنند دیگ سی به‌طور کلی متداول هستند و قیمت تاکسی در چین قیمت معقولی می باشد.

از رایج ترین نوع حمل و نقل در چین دوچرخه‌ و موتورسیکلت‌های برقی می باشند به طوری که هزاران دوچرخه تقریباً در همه جای چین رفت و آمد می‌کند. دوچرخه، برای مسافران می‌تواند وسیله‌ای ارزان و مناسب باشد که از فشرده شدن در اتوبوسی عمومی تا آخر راه بهتر است.

شهر های بزرگ در چین، پکن، تیانجین، شانگهای، گوانگژو، شنژن، ووهان، شن یانگ، شی‌آن، چنگدو و نانجینگ - مجهز به سیستم مترو هستند.

در چینیکی از وسایل حمل و نقل تاکسی‌های موتورسیکلتی می باشد که معمولاً ارزان و مفید، اما کمی ترسناک هستند. مبلغ کرایه، توافقی است.

از زمان ساخت اولین خط راه آهن فوق سریع - خط آهن فوق سریع چینهوانگ دائو - شن یانگ - در سال 1999، چین شبکه‌ی ریلی پراستفاده‌ای راه‌اندازی کرده است. تا پایان سال 2012، چین توانست "چهار شبکه‌ی شمال - جنوب و چهار شبکه‌ی شرق - غرب" بسازد.

قطارهای چین، انواع مختلفی دارند که با درج حروف و اعداد روی بلیت‌ها مشخص می‌شود. راهنمای سلسله مراتب قطارهای چین، از سریع‌ترین تا کندترین به شرح زیر است.

قطارهای عادی چین که فوق سریع نیستند، پنج درجه‌ی مسافرتی دارند و قطارهای فوق سریع، معمولاً در پنج درجه دسته‌بندی می‌شوند.

در چین از 7 روز قبل مسافران بلیت قطار را خریداری می کنند، پس از شروع کار قطار، تعداد بلیت‌های رزروی در مسیرهای سفر شهرهای بزرگ‌تر کمتر می‌شود پس بهتر است بلیت خود را جلوتر و از طریق آژانس‌ها خریداری کنیدمخصوصا در فصل های از سال که سفر به چین بیشتر است.

در اکثر ایستگاه‌های راه آهن چین، خصوصاً ایستگاه‌های بزرگ، بین سالن‌های انتظار و سکوها یا بین سکوها و خروجی ایستگاه مسافتی وجود دارد که شامل بالا یا پایین رفتن از پله‌ها نیز می‌شود. حمل کیف دستی یا چمدان‌های بزرگ دشوار است. برای حل این مشکل، باربرهایی با کلاه یا جلیقه قرمز در ایستگاه‌های راه آهن هستند که در قبال پول بارتان را حمل می‌کنند.

دو واژه‌ی سه چرخه‌ی پایی و ریکشا، اغلب برای خارجی‌های چین به یک معناست، اما این دو واژه به معنای دو شیوه‌ی حمل و نقل متفاوت هستند که یکی از آن‌ها دیگر استفاده نمی‌شود. در برخی از شهرهای متوسط، سه چرخه‌های پایی وسیله‌ی سفر بسیار راحتی برای مسافت‌های کوتاه هستند. سان لونچه (Sanlunche)، واژه‌ی چینی است که برای ریکشاهای پدالی و نیز موتوردار استفاده می‌شود که در روستاها و مناطق کم‌تر توسعه یافته‌ی (که بهتر است بگوئیم کمتر توریستی) شهرهای بزرگ چین بسیار رواج دارند. توافق قبلی در مورد کرایه، الزامی است.