سفرهای پیشنهاد شده در تبت

شیگاتسه دومین شهر بزرگ در تبت به شمار می‌آید. در زبان تبتی شیگاتسه یعنی «بهترین عمارت اربابی». شیگاتسه در جنوب تبت واقع شده است و در تقاطع رودخانه یارلونگ زانگبو و رودخانه نیانچو (Nianchu) در مرز نپال، بوتان و سیکیم قرار دارد. کل مساحت این شهر 182000 کیلومترمربع است و 630000 نفر سکنه دارد. از شیگاتسه به سفرتان به سوی جنوب ادامه دهید تا به بلندترین قله جهان یعنی کوه اورست برسید.

مسیر برای کسانی که می‌خواهند خودشان رانندگی کنند: بزرگراه ملی 213 به لوک (Luqu)، معبد لانگمیو (Langmu) در شهر گاهای (Gahai) منتهی می‌شود. هیچ خط آهنی از گانسوی جنوبی عبور نکرده و فقط بزرگراه ملی 213 از این استان عبور می‌کند. شهر هاژو مرکز گانسوی جنوبی است و محل اتصال مهم در بزرگراه سیچوآن – تبت به شمار می‌آید؛ از این شهر کوچک اما خیره کننده اتوبوس‌های به مقصد لانژو، زیایهی و جیوژیگو (Jiuzhaigou) عبور می‌کنند.

از ایستگاه اتوبوس جنوب لانژو سوار اتوبوس به مقصد شهر لینکسیا شوید. این سفر تقریباً 2.5 طول می‌کشد و بهای بلیت آن در حدود نفری 29 یوان است. به محض ورود به لینکسیا سوار اتوبوس گردشگری به مقصد پارک جنگلی ملی سونگمینگیان (Songmingyan) شوید که در فاصله 65 کیلومتری شهر قرار دارد.

هزو مرکز استان خودمختار تبتی گانسوی جنوبی است. این شهر که در تقاطع استان‌های گانسو، کینگهای و سیچوآن قرار دارد محل اتصال دشت‌های مرکزی و منطقه تبتی آمدو است. همچنین همواره مرکز تجاری تبادلات تبتی‌ها و چینی‌ها بوده است. هزو که در لبه شمال شرقی فلات کینگهای – تبت قرار دارد در 276 کیلومتری شمال لانژو است. هیچ خط آهنی از لانژو به هزو نمی‌گذرد، هرچند، هر 35 دقیقه یک بار اتوبوس‌های معمولی از ساعت 5:50 تا 16:04 در دسترس هستند. تقریباً 4 تا 5 ساعت با اتوبوس طول می‌کشد و قیمت بلیت از 37.50 تا 49.50 متغیر است.

در اینجا حتماً از صومعه مای وو (Meiwu)، مراسم بودا، تفریح اسب سواری، مجموعه قارچ‌‌ها، مهمانی آتش بازی در دشت و رقص تبتی و مراسم لباس بازدید کنید. صومعه مای وو نیز مکان مناسبی برای بازدید جهت تجربه زندگی راهب‌ها به شمار می‌آید.