درباره هند

شبه‌جزیره‌ی هند را رشته کوه هیمالیا از سرزمین اصلی آسیا جدا کرده است. این کشور، با خلیج بنگال‌ در شرق، دریای عرب در غرب و اقیانوس هند در جنوب احاطه شده است.

اگر به هند سفر کنید، بی‌شک از مناظر آن، از کوه‌های پربرف گرفته تا بیابان، جلگه، جنگل‌های استوایی، تپه و فلات، شگفت زده‌‌ می‌کنند. این کشور، با مساحت 3.3 میلیون کیلومتر مربع، هفتمین کشور بزرگ دنیاست. هند از 28 ایالت و 7 ایالت مستقل تشکیل شده است. همچنین هند، دومین کشور پرجمعیت دنیا بعد از چین است. جمعیت آن، نزدیک به 1.210 میلیون نفر (طبق سرشماری سال 2011) است. حدود 16 درصد جمعیت دنیا، در هند زندگی‌‌ می‌کند. با این حال، این کشور از لحاظ وسعت، فقط 2.42 درصد کل مساحت دنیا را اشغال کرده است.

تاریخ هند، در دل دوران باستان نهفته است. هند، یکی از مهدهای تمدن با قدمتی بیش از 9.000 سال است. تاریخ هند، با پیدایش تمدن دره‌ی سند‌ و ظهور آریایی‌‌ها آغاز‌‌ می‌شود.‌‌ می‌توان تاریخ گسترده و مفصل این کشور را به‌صورت زیر خلاصه کرد:

اولین تمدن هند، حدود سال 2.600 قبل از میلاد، در دره‌ی سند و درواقع، در شمال غربی هند و پاکستان پدید آمد. تا سال 6.500 قبل از میلاد، مردم این منطقه کشاورزی را آغاز کرده و تا سال 5.500 قبل از میلاد، سفالگری را ابداع کرده بودند. تا حدود سال 2.600 قبل از میلاد، این کشور به‌جامعه‌ی کشاورزی ثروتمندی مبدل شده بود.

هند در قرون وسطی و اطلاعاتی درباره امپراتوری گوپتا در هند، قوم هون، هارشاواردانا، چاولاها، ترک‌‌ها و سلطنت دهلی، امپراتوری ویجانایاگارا

این امپراتوری بزرگ، به دست بابُر (Babur)(1530 - 1483) که از اخلاف چنگیز خان بود، بنیان گذاشته شد. او، از سال 1504، حاکم بخشی از افغانستان امروز بود. بابر، کار با توپ و تفنگ سر پر را از ترک‌‌ها یاد گرفته بود. این تفنگ‌‌‌‌‌‌ها، او را در پیروزی‌های بزرگ علیه هندی‌‌ها که هنوز از جنگ افزارهای قدیمی استفاده‌‌ می‌کردند، یاری‌‌ می‌نمودند. او همچنین، فنون نوین سواره نظام را از ترک‌‌ها فرا گرفته بود. سواره نظام بابر، به‌جای یورش مستقیم به دشمن، سوار بر اسب دورتادور جناح‌های آن‌‌ها را‌‌ می‌گرفتند و از پشت حمله‌‌ می‌کردند.

با سقوط امپراتوری گورکانی، خلائی ایجاد شد که اروپایی‌‌ها در آن رخنه کردند. اولین اروپایی‌هایی که از طریق دریا وارد هند شدند، پرتغالی‌‌ها بودند که در سال 1498 رسیدند و به واردات ادویه‌های هند مشغول شدند. پرتغالی‌‌‌‌‌‌ها، در سال 1510، در گوا مستقر شدند، اما در قرن 17 افول کردند و جایشان را انگلیسی‌‌ها و هلندی‌‌ها گرفتند.

انگلیسی‌‌‌‌‌‌ها، با عبرت گرفتن از شورش هندیان، اکنون بیشتر به فرهنگ هند احترام‌‌ می‌گذاشتند. با این حال، آرزوی استقلال نمرده بود و برعکس، کم‌کم قوی‌‌‌‌‌تر می‌شد. در سال 1885، کنگره‌ی ملی هند‌ تأسیس شد و در سال 1906 انجمن مسلمانان‌ بنیان گذاشته شد.

فرهنگ هند، از کهن‌‌‌‌‌ترین فرهنگ‌های دنیاست. تمدن در هند، از حدود 4.500 سال پیش آغاز شد. بسیاری از منابع آن را "سا پراتاما سانسکراتی ویشوا وارا" – نخستین و برترین فرهنگ دنیا، طبق اعلام سازمان جهانی گایاتری پریوار ( (AWGP‌‌ می‌دانند. به گفته‌ی کریستینا دِروسی، انسان شناس دانشکده‌ی بارنت و ساوت گیت لندن، جوامع غربی هیچ‌گاه نظر چندان مساعدی نسبت به فرهنگ هند نداشته‌اند. او در مصاحبه با لایو ساینس، گفته است زمانی بود که انسان شناس‌های پیشین، فرهنگ را فرآیندی تکاملی‌‌ می‌دانستند و "هر جنبه از رشد انسان‌‌ها را ناشی از تکامل تلقی‌‌ می‌کردند". "از این دیدگاه، جوامع خارج از اروپا و آمریکای شمالی، یا جوامعی که از سبک زندگی اروپایی یا غربی پیروی‌‌ نمی‌کردند، ابتدایی و از نظر فرهنگی نازل قلمداد‌‌ می‌شدند. این دیدگاه، در اصل شامل همه‌ی کشورهای مستعمره و مردمانش، مانند کشورهای آفریقایی، هند و خاور دور‌‌ می‌شد". با این حال، هندیان پیشرفت‌های چشمگیری در معماری (عمارت تاج محل)، ریاضیات (اختراع عدد صفر) و پزشکی (طب آیورودا) داشته‌اند. امروزه، هند کشوری با تنوع بسیار زیاد است که طبق اطلاعات سازمان سیا، ب

بدون آشنایی با باورها و مناسک مذهبی که تأثیر زیادی بر زندگی شخصی اکثر هندیان و زندگی هر روزه‌ی مردمش دارد، شناخت هند غیرممکن است. مذاهب هندی، ریشه‌های عمیق تاریخی دارند که هندیان امروز بازیابی‌شان کرده‌اند. فرهنگ باستانی آسیای جنوبی که دستکم 4.500 سال قدمت دارد، عمدتاً به شکل متون مذهبی به کشور هند راه یافته است. میراث هنری و آثار متفکران و فیلسوفان، همواره تا حد زیادی مدیون اندیشه‌‌ها و نمادهای مذهبی بوده‌اند.

کشور هند، زادبوم اکوسیستم‌های بسیار متنوعی از جمله بیابان، کوه، جنگل‌های گرمسیری و معتدل، رودخانه، جلگه و حتی مجمع الجزایر است؛ بنابراین، تعجبی ندارد که هند 7.6 درصد پستانداران، 12.6 درصد پرندگان، 11.7 درصد همه‌ی ماهیان، 4.4 درصد همه‌ی دوزیستان و 6 درصد همه‌ی انواع گیاهان گل‌دار جهان را در خود جای داده است. دهه‌های اخیر، شاهد افزایش بی‌اندازه‌ی جمعیت هند بوده که تهدیدی جدی برای حیات وحش این کشور به شمار‌‌ می‌رود. به سبب این مشکل و نیز شکار قاچاق و غیرقانونی، سیستم پارک‌های ملی و مناطق حفاظت شده که اولین بار در سال 1935 ایجاد شد، توسعه یافته است. در حال حاضر، 87 پارک ملی، 13 منطقه‌ی حفاظت شده‌ی زیستی و بیش از 400 منطقه‌ی حیوانات حفاظت شده در سرتاسر کشور وجود دارد.

کشور هند، از تنوع اقلیمی برخوردار است که شامل اقلیم گرمسیری در جنوب و هوای معتدل و کوهستانی در شمال هیمالیا‌‌ می‌شود. در مناطق مرتفع، بارش مداوم برف صورت‌‌ می‌گیرد. کوه هیمالیا و صحرای تار، تأثیر فراوانی بر اقلیم این کشور دارند. کوه هیمالیا، همچون سدی در برابر بادهای سرد پایین رو که از سمت آسیای مرکزی‌‌ می‌وزند، ایستاده است. مدار رأس السرطان، با گذر از وسط این کشور، اقلیم آن را گرمسیری‌‌‌‌‌تر می‌کند. هند، کشور گرمسیری بزرگی است که به خاطر ویژگی‌های اقلیمی متنوع خود معروف است.

اقتصاد هند، هفتمین اقتصاد بزرگ دنیا از لحاظ تولید ناخالص داخلی و سومین اقتصاد بزرگ دنیا از لحاظ برابری قدرت خرید است. این کشور که در رده‌ی کشورهای تازه صنعتی شده قرار دارد، یکی از اقتصادهای بزرگ گروه 20، عضو بریکس (BRICS) است که در دو دهه‌ی گذشته، به‌طور میانگین حدود 7 درصد رشد اقتصادی داشته است. اقتصاد هند، از فصل آخر سال 2014 به بعد، از سریع‌‌‌‌‌ترین رشد اقتصادی در جهان برخوردار بوده و جایگزین جمهوری خلق چین شده است.

سیاست کشور هند، در چارچوب قانون اساسی آن اجرا‌‌ می‌شود، زیرا هند کشوری با نظام فدرال دموکراتیک پارلمانی است که در آن رئیس جمهور در رأس کشور و نخست وزیر در رأس دولت قرار دارد. هند، از سیستمی دو سیاستی پیروی‌‌ می‌کند، یعنی دولتی دوگانه که متشکل از قدرتی مرکزی در مرکز و ایالت‌‌ها در حاشیه است. قانون اساسی که قانونی به رسمیت شناخته شده، سختگیر و برتر است، سازمان‌‌‌‌‌‌ها، اختیارات و محدودیت‌های دولت‌های مرکزی و ایالتی را تعیین‌‌ می‌کند. قوه‌ی مقننه‌ی دو مجلسی این کشور، متشکل از مجلس علیا (Upper House)، یعنی راجیا سابا (Rajya Sabha) است که نماینده‌ی فدراسیون ایالات هند است و مجلس سفلی (Lower House)، یعنی لوک سابا (Lok Sabha) که نماینده‌ی کل مردم هند است. قانون اساسی هند، قوه‌ی قضاییه مستقلی دارد که دیوان عالی در رأس آن قرار دارد. احکام دادگاه‌‌‌‌‌‌ها، در خدمت حمایت از قانون اساسی، حل اختلافات بین دولت مرکزی و ایالات، اختلافات بین ایالتی و ابطال هر قانونی است که برخلاف قانون اساسی است.

در هند، چند زیان وجود دارد که به خانواده‌های زبانی مختلف تعلق دارند و مهم‌ترین آن‌‌ها زبان‌های هند و آریایی است که 75 درصد هندی‌‌ها به آن صحبت‌‌ می‌کنند، زبان‌های دراویدی‌ که زبان 20 درصد مردم هند است و سایر زبان‌هایی که بقیه‌ی هندی‌‌ها به آن‌‌ها صحبت‌‌ می‌کنند. سایر زبان‌هایی که در هند تکلم‌‌ می‌شود، به خانواده‌های زبانی آسترا - آسیایی، چینی - تبتی (Sino - Tibetan) و چند خانواده‌ی زبانی کوچک یا زبان‌های تک خانواده تعلق دارد. بیش از 3 هزار سال ارتباط زبانی، منجر به نفوذ فراوان و دوجانبه‌ی چهار خانواده زبانی اصلی در سرزمین اصلی هند و آسیای جنوبی شده است.