مناطق طبیعی حفاظت شده

,این پارک ملی جنگل خرم و رشته کوه های شمال را در سه منطقه چیانگ مای در برگرفته است. ,جاذبه های این پارک ملی شامل آبشار هوآی کائو و عمارت کرو با سری ویچای (Kru Ba Sri Wichai) می باشد که به احترام یک راهب بودایی ساخته شد که با موفقیت ساختن یک جاده به دویی سوتپ را آغار کرد و در سال 1935 میلادی به پایان رسید. ,بلندی های این پارک ملی شامل دویی سوتپ، دویی بواک ها و دویی گویی (دویی به معنی کوه) می باشد. شاید دویی سوتپ معروف ترین آن ها باشد زیرا قله آن، مکان وات پرا تات دویی سوتپ مقدس است و معبد طلایی آن که رو به خورشید است، روی آن ساخته شده است.

,دویی اینتانون که بخشی از رشته کوه هیمالیا است با ارتفاع 2565 متر بالاتر از سطح دریا، بلندترین قله تایلند است. پارک ملی دویی اینتانون مساحتی به وسعت 4824 کیلومتر مربع را در سه منطقه استان چیانگ مای اشغال کرده است. آنهایی که به هوای خنک علاقه مند هستند باید در طول دسامبر تا فوریه از این پارک دیدن کنند، در این موقع از سال، زمستان است و می توان شکوفه های گل های ساکورای سیام را در تمام این منطقه دید.,جاذبه های پارک ملی دویی اینتانون شامل موارد زیر می باشند:,نامتوک مائه یا: یکی از دیدنی ترین آبشارهای چیانگ مای است. آب از یک پرتگاه 280 متری به طرف تشکیلات صخره ای مختلف در بخش پایین پرتگاه جریان دارد و منظره ای تماشایی خلق می کند.,نامتوک مائه کلانگ: آبشاری 100 متری و یک ردیفه است که در فاصله 8 کیلومتری تقاطع بزرگراه شماره 1009 قرار دارد، از آنجا با پیچیدن به سمت چپ و پیمودن یک مسافت 500 متری در جاده آسفالت شده به آبشار می رسید.,تام بوری چیندا: غاری بزرگ است که در نزدیکی نامتوک مائه کلانگ واقع شده است و اشکال معدنی و بسیار دیدنی استالاکتیت و استالاگمیت ها در آن وجود دارد.,نامتوک واچیراتان: یک آبشار بزرگ است.نامتوک سیریپام: یک آبشار باشکوه است که از یک صخره عمودی در دو ردیف به سمت پایین جاری شده است و می توان از جاده دویی اینتانون آن را دید. این آبشار تماشایی، در کیلومتر 31 بزرگراه شماره 1009 واقع شده است، به سمت راست بزرگراه بپیچید و یک مسیر دو کیلومتری را طی کنید به آبشار می رسید و با پای پیاده از اطراف آبشار می توانید به آن نزدیک شوید.,پروژه سلطنتی دویی اینتانون در روستای کان کلانگ در نزدیکی مقر پارک قرار دارد. این پروژه در سال 1979 میلادی برای کمک به قبایل تپه نشین در کشت محصولاتی به غیر از تریاک و آموزش به آن ها در زمینه فعالیت های مدرن کشاورزی آغار شد. بیشتر محصولات این کشاورزان، گیاهان مناطق معتدل می باشد. باغ های گل، یک پژوهشکده پرورش گیاه و باغ های گل قبایل تپه نشین همونگ به روی بازدیدکنندگان باز هستند. ,پرا ماهاتات تاپا متانیدون و پرا ماهاتات ناپاپون بومیسیری: یک بتکده دوقلو واقع در کیلومتر 41.5 شهر است. این ها برای جشن پنجاهمین سال تولد شاه بهومیبول آدولیادج و ملکه سیریکیت ساخته شدند. این دو بتکده که در دو قله همجوار قرار دارند هم اندازه هستند، طرح و رنگ مشابه دارند و با یک مسیر پیاده روی به هم وصل شده اند. این بتکده ها بقایای گوتاما بودا و مجسمه های زیبای بودا را در خود جای داده اند.,آب و هوای قله دویی اینتانون در سراسر سال خنک است. مقبره شاه اینتاویچایانون نیز در همین جا قرار دارد. او آخرین پادشاه چیانگ مای بود. اینتاویچایانون، آخرین پادشاه چیانگ مای، نگران اهمیت جنگل ها بود و می خواست جنگل ها را برای نسل های بعد نگه دارد. او آنقدر با دویی اینتانون صمیمی بود که از او خواست بخشی از خاکسترش اینجا نگه داری شود.,نامتوک مائه پان: بلندترین ترین آبشار چیانگ مای است، که از بالای یک صخره 100 متری جاری شده است. اگر کمی از آبشار فاصله بگیرید می توانید از دیدن زیبایی آن لذت ببرید. از دور، آب سفید و جنگل های سبز اطراف آبشار، منظره ای دیدنی می سازند. از 38 کیلومتری بزرگراه شماره 1009، با اتومبیل در امتداد جاده دویی اینتانون-مائه چائم (بزرگراه شماره 1192) شش کیلومتر به جلو برانید، یک تابلو که جهت آبشار را نشان می دهد را خواهید دید. سپس باید 9 کیلومتر در یک جاده آسفالت نشده برانید. از پارکینگ می توانید با ده دقیقه پیاده روی به این آبشار دیدنی برسید. در فصل بارندگی، جاده نامتوک مائه پان در وضعیت بدی قرار دارد؛ فقط وسایل نقلیه بزرگ چهار چرخ می توانند این سفر را انجام دهند.,نامتوک هوآی سایی لوائنگ: خارج از نامتوک مائه پان است، حدود 21 کیلومتر از جاده دویی اینتانون مائه چائم فاصله دارد. به سمت چپ به طرف جاده آسفالت نشده بپیچید که در آن فقط وسایل نقلیه بزرگ چهار چرخ می توانند در طول فصل بارندگی سفر کنند. این آبشار به طور متوسط در تمام طول سال آب دارد و از صخره ای بلند به همه سطوح پایین جاری است.,گردش در طبیعت پارک ملی دویی اینتانون: ,گیاهان بومی که به مقدار زیادی مواد مغذی و ذخایر معدنی، نیاز دارند و گونه های کمیاب پرندگان نیز در کنار این مسیر دیده می شوند.,تماشای پرندگان در پارک ملی دویی اینتانون:,کایو مائه پان از کیلومتر 42 آغار می شود. گردشگران می توانند در این مسیر کوتاه که از درون جنگل دست نخورده به طور پیچ در پیچ عبور کرده و به طول 2.5 کیلومتر است و پیمودن آن سه ساعت به طول می انجامد، زیبایی طبیعی جنگل را مستقیماً تجربه کنند. گل صدتومانی (Paeonia) که معمولاً در هیمالیا یافت می شود در کنار این مسیر دیده می شود، این گل ها در طول ماه های دسامبر تا فوریه شکوفا می شوند. گردشگران در این مسیر باید به دلیل ایمنی خود از نگهبانی پارک در کیلومتر 31 برای گردش اجازه بگیرند. هنگام گردش اجازه ندارید غذا میل کنید. این مسیر طبیعی از اول ژوئن تا آخر اکتبر هر سال، برای درختکاری بسته است.,مسیر انگ کا لوائنگ توسط آقای مایکل مک میلیان والس جستجو شد و طراحی شد، او یک بیولوژیست کانادایی بود که داوطلبانه عمر خود را صرف کارش کرد و در این کوهستان بر اثر سکته قلبی درگذشت. طول این مسیر 360 متر است و از مناطق مرطوب و سرد دره های انبوه عبور می کند. جنگل در ارتفاع بالای 2000 متری، پوشیده از گلسنگ و ارکیده های وحشی است. ,چند مسیر طبیعی دیگر در دویی اینتانون وجود دارد که هر کدام چشم اندازهای مختلفی از انواع گیاهان، احیای جنگل، اهمیت جویبارها، منشاء غارها، کشاورزی قبایل تپه نشین و تماشای پرندگان را دارند. برای انجام هر سفر به موافقت رئیس پارک ملی نیاز است و لازم است راهنمای گردشگری همراه مسافران باشد. می توانید این خدمات را در دفتر پارک در کیلومتر 31 بگیرید.,مرکز اطلاعات تماشای پرندگان دویی اینتانون (Uncle Daeng’s Shop) در کیلومتر 31 واقع شده است. این دفتر، مرکز تبادل اطلاعات درباره پرندگان برای بازدیدکنندگان، دانشجویان علوم طبیعی و مردم عادی است. این اطلاعات درباره زیستگاه و غذای پرندگان و حیواناتی که در دویی اینتانون زندگی می کنند، می باشد. هدف این است که این اطلاعات به نسل بعدی انتقال داده شوند. این مرکز دفتر یادداشت برای تماشای پرندگان دویی اینتانون، طرح هایی که کارشناسان مختلف از پرندگان کشیده اند، مسیرهای تماشای پرندگان، تصاویر پرندگان و اسلاید را نیز در اختیار افراد بازدیدکننده و علاقه مند قرار می دهد. ,بهترین زمان برای تماشای پرندگان، زمستان است، یعنی زمانی که پرندگان بومی و مهاجر از جمله خروس جنگلی اروپایی آسیایی، گنجشک سفید، گنجشک خاکستری، گنجشک زرد، گنجشک لیمویی رنگ، گنجشک جنگلی، پرستوی بلوطی، سهره سرخ، بانتینگ کوچک و بانتینگ کاکل دار در این منطقه دیده می شوند. (Woodcock, White Wagtail, Grey Wagtail, Yellow Wagtail, Citrine Wagtail, Forest Wagtail, Chestnut Thrush, Scarlet Finch, Little Bunting, and Crested Bunting)

,180 کیلومتر مربع پارک ملی در منطقه مائه تائنگ در منطقه ای خنک و کوهستانی واقع شده است که دمای هوا در زمستان برای سفرهای طبیعت گردی و ماجراجویانه مناسب می باشد. ,جاذبه های گردشگری این منطقه عبارتند از چشمه آبگرم پانگ نام ران و آبشار مائه ین که در نزدیکی منطقه مائه هانگ سان قرار دارند. اجازه برپایی چادر و کمپ کردن در این منطقه امکان پذیر است اما گردشگران باید کلیه وسایل کمپ از جمله چادر مسافرتی و غذا به همراه داشته باشند.

,رشته کوه پارک ملی دویی کان تان یک مرز طبیعی بین استان های لامپان و لامپانگ است. خط ریلی شمال به چیانگ مای از این منطقه کوهستانی عبور کرده و وارد طویل ترین تونل ریلی کشور تایلند می شود که طولش 1352 متر است. پنج دقیقه طول می کشد که از این تونل عبور کنید. یک جنگل انبوه کاج نیز در کنار این کوه ها می باشد. بسیاری از جهانگردان از ایستگاه کان تان با پای پیاده مسافتی 900 متری را طی می کنند تا به مرکز پارک ملی برسند. اگر بازدیدکنندگان بخواهند شب در اینجا کمپ کنند باید با خودشان غذا بیاورند. بهترین زمان برای بازدید از این مکان بین ماه های نوامبر تا فوریه است که هوا صاف و خنک است.

,پارک ملی چائه سان در لامپانگ، مکانی مناسب برای استراحت و گذراندن تعطیلات است که در منطقه موآئنگ پان قرار دارد. این پارک ملی منطقه ای کوهستانی است و دارای جنگل های انبوه است. جاذبه اصلی آن یک چشمه آبگرم است که دمای آبش که روی یک بستر سنگی می ریزد 73 درجه سلسیوس است. گرمای چشمه آبگرم منظره ای مه آلود و تماشایی می سازد که به ویژه هنگام صبح، بسیار زیبا است. امکان استحمام برای بازدیدکنندگان فراهم است تا بتوانند کیفیت عالی مواد معدنی چشمه آبگرم اینجا را نیز لمس کنند. آبشار چائه سان که آبشاری شش ردیفی و با آبی زلال است که از کوه های بلند جاری می شود، فقط یک کیلومتر با اینجا فاصله دارد. امکانات اقامت و مکان چادر زدن نیز برای بازدیدکنندگان در اینجا مهیا است.

,رشته کوه کان تان در پارک ملی دویی کان تان، مرزی طبیعی بین استان های لامپان و لامپانگ است. خط راه آهن شمالی تا چیانگ مای از بزرگ ترین تونل ریلی کشور عبور می کند، طول این تونل 1352 متر است و عبور از آن پنج دقیقه طول می کشد. این کوه ها هم جنگل دست نخورده دارند و هم درختان کاج.

,پارک ملی مائه پینگ، مساحتی به وسعت 1000 کیلومتر مربع را اشغال کرده است. ویژگی اصلی این پارک رودخانه پینگ است که در جنگل های این پارک در جریان است. در هر دو طرف این رود، زمین های حاصلخیر جنگل با پرتگاه های عمودی وجود دارد که منظره طبیعی تماشایی را به وجود آورده اند. بخش های خاصی از این راه آبی در این منطقه پخش شده و قسمت هایی شبیه مخزن آب پدید آورده اند که جزایر کوچک و متعددی در آن وجود دارند و جویبارهای کوچک از آن ها جاری شده اند. یک جاذبه دیگر آبشار 7 ردیفی کو لانگ است که از جویبارهای روان در مسیرهای آهکی تغذیه می کند. اینجا حدود 20 کیلومتر با مرکز پارک فاصله دارد و از طریق جاده قابل دسترسی است. استلاگمیت ها و استلاکتیت های جالب در داخل غارهای آهکی نزدیک این منطقه یافت می شوند., به گردشگرانی که می خواهند شب در اینجا اقامت کنند توصیه می کنیم با شماره تلفن 025620760 مرکز پارک های ملی تماس بگیرند و یا به دفتر پارک ملی مائه پینگ که در فاصله 20 کیلومتری بزرگراه شماره 106 در کیلومتر 47 است مراجعه کنند.

,تام پلا حدود 17 کیلومتر از شهر فاصله داشته و در بزرگراه شماره 1095 (مائه هانگ سان-پای) قرار دارد و یک جاذبه معروف در مائه هانگ سان است. ,مناطق اطراف آن که پر از جویبار و جنگل های خنک و پر از تپه هستند یک مکان مناسب برای استراحت می باشند. ویژگی خاص این مکان، یک غار گود است که پر از نوعی ماهی آب شیرین موسوم به پلا مانگ یا پلا کانگ است که از خانواده ماهی کپور هستند. گرفتن این ماهی ها هیچ خطری ندارد زیرا مردم بر این باورند که این ماهی ها به خدایان تعلق دارند.,جاذبه های گردشگری در پارک ملی تام پلا: ,نامتوک پا سوا: این آبشار در تامبان ماکچامپائه در فاصله 26 کیلومتری از مرکز استان است و در مسیر 1095 به ناحیه پایی، سمت چپ، در کیلومتر 191 قرار دارد. این یک آبشار بزرگ است که از میانمار سرچشمه می گیرد و در فصل بارندگی (اوت تا سپتامبر) پر آب است.,عمارت سلطنتی پانگ تانگ: این عمارت در بالای تپه در بان ماکامپائه، در کیلومتر 5، آن طرف تر از آبشار پا سوا قرار دارد. این عمارت هر روز از ساعت 8:30 تا 16:30 باز است.

,این منطقه اساساً پوشیده از زمین های پر درخت در دامنه کوه های سنگ آهکی است که سرچشمه چند نهر آب که به هم می پیوندند و رودخانه نان را می سازند است. ارتفاع اینجا حدود 1900 متر بالاتر از سطح دریاست. در اینجا چند گونه گیاهی کمیاب و در حال انقراض یافت می شود به ویژه چامپو پو کا که گل های صورتی رنگش در طول فوریه شکوفا می شوند. هنگام صبح می توان دریایی از مه را بر فراز دره دید. همچنین چندین آبشار تماشایی نیز در اینجا وجود دارد. می توانید برای چادرزدن، اجازه بگیرید. ,گردشگران می توانند از خدمات اقامتی پارک نیز استفاده کنند.

,پارک ملی تات ماک یک آبشار بزرگ دارد که از جریان هایی که از ترک و شکاف های کوه ها جاری می شوند و این آبشار زیبای 14 ردیفی را می سازند، تغذیه می کند. در هر دو طرف این مسیرها که به بالای پارک می رسند درختان بلند و پرسایه یک فضای زیبا و دلنواز پدید آورده اند.

,این پارک از نظر جغرافیایی شبیه پشت یک لاک پشت است که یک سطح مواج دارد. اینجا یک رشته کوه سنگ آهکی است که مثل یک خط ممتد طولانی، کشیده شده است. بلندترین نقطه در کائو کائه قرار دارد که منبع رودخانه های متعددی از جمله هوآی کک یایی و کلانگ وانگ تانگ است. فصل بارندگی در اینجا از ژوئیه تا اکتبر است اما زمستان از نوامبر تا فوریه است. در طول زمستان، هوا خیلی سرد می شود برای سفر خوب است. گیاهان مهم این منطقه شامل پینوس مرکیوسی، مانگیفرا اس پی پی، پاداوک برمه هستند و یک علفزار نیز وجود دارد که دشت بزرگی از درختان کاج و گل را در برگرفته است.,جاذبه های جالب داخل این پارک ملی به شرح زیر می باشند:,پل آویزان سه کیلومتر با دفتر پارک ملی فاصله دارد. دو طرف این مسیر، جنگل است. اینجا پر از سایه درختان است و برای استراحت کردن جای مناسبی است.,کائنگ وانگ نام ین هفت کیلومتر با دفتر پارک ملی در نانگ مائه نا، در همان مسیر تانگ نان سان قرار دارد. در امتداد این مسیر، جنگل مرتب تغییر می کند، از علفزار تبدیل به جنگل درختان برگریز، جنگل کاج و جنگل درختان برگریز و کاج می شود. در جنگل که به دلیل وجود نهری که از آبشار جاری می شود همیشه سبز و مرطوب است انواع درختان بزرگ و بسیاری از بوته های عجیب مانند انواع مختلف سرخس ها و کالادیوم ها وجود دارد.,تانگ سالائنگ 25 کیلومتر با دفتر پارک در نانگ مائه نا فاصله دارد. این یک علفزار بزرگ و هموار است که 16 کیلومتر مربع را اشغال کرده است. بازدیدکنندگان در کنار مسیر که از دل جنگل درختان برگریز و کاج عبور می کند جانوران وحشی که در جستجوی غذا هستند و همچنین گل های گوناگون را می بینند. ,علاوه بر این، علفزارهای همواری وجود دارد که در آن ها جنگل های پینوس مرکیوسی نیز وجود دارد: تانگیا موآئنگ لن و تانگ نان سان.,تانگ نانگ پایا در پانزده کیلومتری جنوب دفتر پارک ملی در نانگ مائه نا قرار دارد. این یک علفزار هموار است که دور تا دور آن را جنگل کاج های کوهستان و جنگل درختان همیشه بهار تپه احاطه کرده اند. در شاخه های کاج ها، گیاهان وحشی وجود دارند که دیدن آن ها دشوار است مانند دندوبریوم و دندروبیوم تریگونوپوس-نوعی ارکید.,تانگ نان سان یک علفزار است که دارای جنگل کاج کوهستانی است و در وسط پارک ملی در بالای کائو کاک سان قرار دارد. تانگ نان سان شبیه تانگ سالائنگ لوانگ و تانگ نانگ پایا است. از آخر فصل بارندگی تا اوایل فصل زمستان انواع و اقسام گل های مختلف در اینجا شکوفا می شوند مانند اوتراکیولاریا، دلفینیویدس، دوریتیس پالچریما، اریوکالون هنریلنوم، ارودینا گرامینفولیا و نپنتس. این مکان برای گردش جای مناسبی است و 31 کیلومتر از دفتر پارک ملی در نانگ مائه نا فاصله دارد. این مکان در طول اکتبر تا نوامبر هر سال به روی عموم باز است. می توانید با پرداخت 400 الی 500 بات یک چادر 3 الی 5 نفره اجاره کنید. اگر خودتان چادر بیاورید کرایه برپا کردن چادر در این مکان، شبی 30 بات است.,علاوه بر این، در این پارک ملی، مسیر مطالعه طبیعت شالیزار پو کو کو نیز ساماندهی شده است که 4 کیلومتر با دفتر نانگ مائه نا فاصله دارد. در نقطه شروع، می توانید شالیزارهای 5 الی 6 هکتار را ببینید. این شالیزار دو برابر شالیزار پو کو کو-شورشیان کمونیست-کنار پارک ملی است. برای آبیاری شالیزار از آب یک نهر کوچک استفاده می شود که از فلات کوه بلندی می آید که در کنار پو کو کو است این نهر در گذشته به وجود آمده است. ,در سراسر این مزرعه گل های کراچیو-زردچوبه- به رنگ های گوناگون دیده می شوند. در چهار کیلومتری اطراف این منطقه می توان یک سفر مطالعاتی درباره طبیعت انجام داد. قیمت بلیط ورودی برای بزرگسالان 400 بات و برای کودکان 200 بات می باشد.,اقامتگاه: در دفتر این پارک در کیلومتر 80 امکانات اقامتگاه گردشگران فراهم است که شامل 8 کلبه ییلاقی به قیمت 1000 الی 3000 بات می باشند. چادر اجاره ای نیز وجود دارد، که قیمت آن ها برای 3 الی 5 نفر بین 150 الی 300 بات است. یک مکان چادر زدن نیز در اینجا وجود دارد که اگر بازدیدکنندگان خودشان چادر همراه داشته باشند می توانند با پرداخت 300 بات برای هر نفر در هر شب در اینجا چادر بزنند. ,علاوه بر این، در منطقه اداره نانگ مائه نا، در راه کاخ کائو کو، در منطقه مادو کو، 8 کلبه ییلاقی وجود دارد که هزینه آن ها بین 2000 الی 5000 بات ست و چادرهای اجاره ای 3 الی 5 نفره به قیمت 150 الی 300 بات نیز در اختیار گردشگران قرار داده می شوند. اگر بازدیدکنندگان چادر همراه داشته باشند می توانند با پرداخت شبی 30 بات برای هر نفر، از مکان چادر زدن اینجا نیز استفاده کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر با صندوق پستی 64 پارک ملی تانگ سالائنگ لوانگ، منطقه موآئنگ، پیتسانالوک 65120، یا با اداره پارک ملی، جانوران و گیاهان وحشی، با تلفن 025620760 تماس بگیرید.

,پارک ملی نام نائو، یک منطقه جنگلی وسیع است که هنوز هم شرایط آن عالی است. این پارک به دلیل جنگل کاج، علفزارها و جنگل های بکر و دست نخورده اش، زیستگاه تعداد زیادی از جانوران و بیش از 100 گونه پرنده است. در طول دسامبر-ژانویه جیوه دماسنج تا درجه 5-2 سلسیوس پایین می آید. مرکز پارک در فاصله 50 کیلومتری غرب منطقه لام ساک در بزرگراه شماره 12 قرار دارد. نقاط دیدنی این پارک پراکنده هستند. جاذبه هایی که در بزرگراه شماره 12 (لام ساک-چام پائه) به آن ها می رسید شامل موارد زیر هستند:,تام پا هونگ: در 300 متری کیلومتر 39 جاده اصلی در جهت شمال. در داخل غارها، تشکیلات استالاکتیت و استالاگمیت وجود دارد. اینجا مکانی است که از آن می توان مناظر زیبا را در غروب تماشا کرد.,بان پائک پینری: از کیلومتر 49 جاده اصلی، با طی مسافت 5 کیلومتر با پای پیاده می توانید به آن برسید.,پو کام کائو پینری: 15 کیلومتر آن طرف تر از کیلومتر 53 جاده اصلی قرار دارد. انبوه کاج ها منطقه ای به وسعت 10 کیلومتر مربع را پوشش داده اند.,نامتوک هائو سایی و نامتوک سایی تانگ در همین مسیر قرار دارند. می توانید با پای پیاده با پیمودن مسافت 1 و 1.5 کیلومتر از کیلومتر 67 جاده اصلی به این دو آبشار برسید.,در بزرگراه شماره 2216 (لام کائو-هوآی سانان سایی) نیز جاذبه هایی مانند پرتگاه های پا لام-پا کانگ که 5 کیلومتر از کیلومتر 40 جاده اصلی فاصله دارند وجود دارد، غار تام یایی نام نائو نیز در همین نزدیکی در کیلومتر 60 قرار دارد.

,پارک ملی پو هین رانگ کلا مساحت 76750 هکتاز زمین را اشغال کرده و در 130 کیلومتری مرکز شهر پیتسانالوک قرار دارد. این پارک دارای ویژگی های طبیعی متفاوتی است از جمله آبشار، جنگل های انبوه و زمین های صخره ای که بلندترین نقطه آن ها در ارتفاع 1617 متری سطح دریا است. انواع و اقسام تشکیلات سنگی و شکاف هایی در زمین های صخره ای و تشکیلات غیر هم سطح در این منطقه وجود دارد. در این پارک فرصت کاوش در مکان های تاریخی آن که صحنه کشمکش دو حزب سیاسی بودند فراهم است. در طول سال های 1982-1967 میلادی، چو هین رانگ کلا مقر حزب کمونیست تابلند بود. دولت این منطقه را خط قرمز می دانست و این منطقه به مدت پانزده سال میدان نبرد ارتش سلطنتی تایلند و حزب کمونیست بود. پو هین رانگ کلا به دلیل مناطق کوهستانی اش که جای خوبی برای دفاع بودند یک منطقه استراتژیک محسوب می شد. در سال 1982 میلادی وقتی دولت به دانشجویانی که به حزب کمونیست تایلند پیوسته بودند عفو داد این نبرد به پایان رسید، در نتیجه پو هین رانگ کلا در سال 1984 میلادی تبدیل به پارک ملی شد. بازدیدکنندگان می توانند از سالن جلسات روستایی، مدرسه سیاسی و ساختمان اداری دیدن کنید. مسیری که به لان هین پام می انجامد دارای تشکیلات سنگی است که دانشجویان حزب کمونیست هنگام بمباران هوایی از آن ها به عنوان پناهگاه استفاده می کردند. قرارگاهی که در این نزدیکی است اینک تبدیل به موزه ای شده است که در آن سلاح و وسایل پزشکی مورد استفاده اعضای حزب کمونیست به نمایش گذاشته شده اند. یک مسیر دیگر به پو چو تانگ می انجامد که در آن پرچم سرخ پیروزی حزب کمونیست برافراشته شده است. ,گردشگران و بازدیدکنندگان می توانند شب در اقامتگاه ها یا چادرهای موجود کمپ کنند اما به گردشگران توصیه می کنیم که از قبل، جا رزرو کنند.

,پارک ملی پو سویی دائو مساحت 2350 هکتار زمین را اشغال کرده است. به دلیل اینکه این پارک در ارتفاع 2102 متری سطح دریا قرار دارد هوای آن در تمام طول سال خنک است. پارک ملی پو سویی دائو با لائوس هم مرز است و وطن چند نوع گل وحشی است. ,این پارک چند جاذبه دارد که شامل یک دشت هموار در وسط یک جنگل انبوه کاج و آبشار پنج ردیفی پو سویی دائو در نزدیکی دفتر پارکمی باشند. با یک گردش 4-5 ساعته در مسیر کوهستانی به لارن پا سان می رسید و می توانید شب را آنجا بمانید. بازدیدکنندگان باید در طول سفر به لارن پا سان، در کنار آبشار سایی تیپ توقف کنند تا به تماشای منظره تحسین برانگیز صخره های پوشیده از خزه و گلسنگ بنشینند. بازدیدکنندگان می توانند از پیتسانالوک با عبور از بزرگراه به طرف وات بات و بان پانگ کائه بروند، سپس عازم منطقه چات تراکان شده و با طی مسافت 177 کیلومتر به پو سوسس دائو بروند و یا از پیتسانالوک به سوی منطقه ناکان تایی برسند و سپس به چات تراکان و در نهایت با پیمودن یک مسافت 154 کیلومتری به پو سویی دائو برسند. شش اتوبوس همگانی از پیتسانالوک در ساعت های 6:00، 7:20، 9:30، 11:30، 12:50 و 16:50 راهی پو سویی دائو می شوند. برای گردش در این مکان از قبل باید به مسئولین پارک اطلاع دهید. ,برای کسب اطلاعات بیشتر با تلفن 055419234-5 تماس بگیرید.

,پارک ملی تانگ سالائنگ لوانگ دارای یک زمین هموار علفزار و رشته کوه های بلند است. پارک ملی مساحت 16 کیلومتر مربع را اشغال کرده است و پوشیده از درختان کاج طبیعی و گل های وحشی است. پارک ملی تانگ سالائنگ لوانگ، منطقه آب پخشانِ نهرهایی است که رودخانه نان را تشکیل می دهند، رودخانه ای که در پیتسانالوک و استان همسایه اش، پتچابان جریان دارد. این پارک برای گشت و گذار و پیاده روی مناسب است و از دفتر فرعی در بان نانگ مائه نا در 100 کیلومتری بزرگراه 12 آغار می شود. در این مسیر به کائو کو می رسید که در آن می توانید منظره زیبای طبیعت و گل های وحشی را ببینید که در طول اکتبر تا دسامبر شکوفا هستند. شما می توانید از یک جاده خاکی شانزده کیلومتری یا مسیری که از بان نانگ مائه نا شروع می شود و باید 15 کیلومتر از آن را بپیمایید به این منطقه هموار برسید، دفتر پارک مائه نا برای کاوش سیستم اکولوژیک پارک جای بسیار مناسبی است. بازدیدکنندگانی که در پی فعالیت های هیجان انگیز هستند باید قایق سواری در آبشارهای کوتاه کائنگ وانگ نام ین را امتحان کنند این رودخانه یک پیچ به عرض 100 x 50 متر دارد و حدود 5 کیلومتر با دفتر پارک نانگ مائه نا فاصله دارد. بازدیدکنندگانی که می خواهند در این پارک ملی چادر بزنند باید از قبل با مسئولین پارک هماهنگی های لازم را انجام دهند.

,این پارک ملی در زمین های کوهستانی پوشیده از جنگل ساج قرار دارد. در امتداد رودخانه یام، جلوی بخش اردو، تنداب های کائنگ سوان تن قرار دارند و یک مسیر دوکیلومتری پوشیده از تشکیلات سنگی نیز وجود دارد و بهترین زمان برای دیدن این منظره بین نوامبر تا فوریه است.