سفر و حمل و نقل در فیلیپین

گرچه فیلیپین یک مجمع‌الجزایر است اما اغلب بازدیدکنندگان با هواپیما به اینجا می‌رسند. فرودگاه‌های بین المللی فیلیپین در سیبو، منطقه‌ی بندر آزاد کلارک، آنگلس (Angeles)، داوائو، کالیبو، لائواگ (Laoag)، مانیل و زامبوانگا واقع شده‌اند. فرودگاه مناسب‌تر، فرودگاه بین المللی ماکتان - سیبو یا فرودگاه بین المللی کالیبو است که هم در مرکز مجمع‌الجزایر فیلیپین و هم خارج از منطقه توفان‌های دریایی واقع شده است.

گرچه این کشور در مسیر کشتی‌رانی بین المللی قرار دارد، اما خدمات مسافربری قابل توجهی در اینجا وجود ندارد.

چند خط هوایی به/از مانیل پرواز می‌کنند و به مقصدهای متفاوت می‌روند. شبکه‌ی پرواز فیلیپین اطلاعات به‌روز شده‌ای در مورد تمام تازه‌ترین اخبار خط هوایی، مسیرها و مقصدها ارائه می‌کند.

درخواست ویزا به حضور شخصی متقاضی ویزا نیاز دارد. متقاضی زیر سنین قانونی (کوچک‌تر از 18 سال) باید همراه با والد یا سرپرست قانونی حاضر باشد. درخواست برای خردسالان (دو سال و کوچک‌تر می‌تواند از طریق والد تسلیم شود؛ حضور خردسالان در کنسولگری ضرورتی ندارد. آژانس‌های مسافرتی می‌توانند به نمایندگی از مسافر و درصورت وجود دعوتنامه معتبر، درخواست ویزای وی را تسلیم کنند و در این صورت نیازی به حضور مسافر نمی باشد.

اقلام ورودی توسط فیلیپینی‌ها و گردشگران، چه به همراه چمدان و چه بدون آن که شامل اموال شخصی استفاده‌ شده به میزان غیرتجاری شود، مشمول مالیات و عوارض نمی‌شوند. دیگر اقلام معاف از گمرک به شرح زیر هستند: نوشیدنی‌های الکلی که بیشتر از دو بطری نباشد، توتون و سیگار که بیش از 200 نخ نباشد، مواد آرایشی و عطر که بیشتر از یک بطری نباشد. فیلیپینی‌هایی که به کشور برمی‌گردند و به بالیکبایان (Balikbayan) مشهورند، یعنی افرادی که بیش از یک سال خارج از کشور بوده‌اند، می‌توانند علاوه بر این، وسایل الکتریکی یا الکترونیکی استفاده‌ شده‌ی معاف از گمرک را همراه خود بیاورند - از هر نوع یک عدد.

مالیات سفر عوارضی است که اعمال شده توسط دولت فیلیپین برای اشخاصی است که صرف نظر از کشوری که بلیت هوایی در آن صادر شده و شکل یا مکان پرداخت، در حال ترک کشور هستند

چون فیلیپین یک مجمع‌الجزایر است، آسان‌ترین راه برای جابجایی بین جزایر، هواپیما است. خطوط هوایی فیلیپین (از جمله شرکت خواهر آن پال اکسپرس)، سیبو پاسیفیک، پروازهای داخلی زیادی دارند که خط ارتباط بسیاری از شهرهای اصلی با مانیل و سیبو هستند، در حالی که ایر آسیا و تایگر ایروِیز نیز مقصدهای فرعی را پوشش می‌دهند. چند شرکت حمل و نقل کوچک‌تر نیز وجود دارند که به مقاصد تفرجگاهی (نظیر آمان‌پولو در پالاوان) و همین طور مقصدهای دورافتاده‌تر پرواز می‌کنند. در حالی که برای پرواز به شهرهای بزرگ‌تر از هواپیمای جت استفاده می‌شود، اما در بسیاری از مقصدها و مسیرهای کمتر شلوغ، از هواپیماهای دارای پروانه استفاده می‌شود. برخلاف اغلب کشورهای دیگر، ساختمان پایانه تنها برای مسافران است (و همچنین کارکنان فرودگاه و خطوط هوایی). شما برای ورود باید پرینت رزرو پرواز خود را ارائه کنید. علاوه بر بازرسی پس از ورود، در زمان ورود به پایانه نیز بازرسی امنیتی به عمل می‌آید.

راه آهن ملی فیلیپین (PNR) در حال حاضر دو سرویس بین‌شهری شبانه دارد: بیکول اکسپرس بین مانیل و ناگا (Naga)، کامارینه سور که در 29 ژوئن 2011 پس از پنج سال وقفه، کار خود را از سر گرفت و مایون لیمیتد (Mayon Limited) بین مانیل و لیگائو در آلبای. در آینده با نوسازی و پیشرفت شبکه‌ی راه آهن ملی فیلیپین، انتظار می‌رود سرویس‌های بیشتری اضافه شوند. سرویس قطار از نظر سرعت با اتوبوس قابل مقایسه است (یاد کندتر است، به خاطر تاخیر)، اما به مدد استفاده از واگن‌های هدیه شده از سوی ژاپن، راحت‌تر است. بیکول اکسپرس و مایون لیمیتد سرویس‌های یکسره نیستند: این قطار از توتوبان، ایستگاه اصلی قطار مانیل، قبل از رسیدن به ناگا، در چند نقطه در مترومانیل، لاگونا، کوئه‌زون و کامارینه سور توقف می‌کند (و آلبای قبل از رسیدن به لیگائو، در مورد مایون لیمیتد). سفر بین هر دو نقطه‌ای که این سرویس‌هایی در آنجا ارائه می‌شوند، امکان‌پذیر است و بلیت‌ها مبتنی بر مسافت هستند. بلیت برای کودکان زیر سه سال رایگان است. در حال حاضر چهار دسته سرویس در بیکول اکسپرس وجود دارد:

شبکه‌ی جاده‌ای فیلیپین متمرکز بر مانیل است. خارج از لوزون، شبکه‌های جاده‌ای جزایر بزرگ‌تر در بزرگ‌ترین شهر یا شهرها به هم می‌رسند (برای مثال شهر سیبو برای سیبو، شهر ایوئیلو برای پانای و پورتو پرنس برای پالاوان)، در حالی که جزایر کوچک‌تر (نظیر ماریندوک، کاتاندوانه (Catanduanes) و کامیگوئین) معمولاً جاده‌ای دارند که دور کل جزیره را گرفته است.

تاکسی‌ها عموماً داخل شهرهای بزرگ در دسترس هستند اما معمولاً برای سفر به استان‌ها و مناطق مختلف مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. با این حال برخی از تاکسی‌های اشتراکی معمولاً در مسیرهای استانی تردد می‌کنند. می‌توانید با شرکت‌های تاکسی‌رانی معتبر تماس بگیرید تا ترتیب سوارکردن و انتقال شما و همین طور مسافت فرودگاه را بدهند.

زمانی که صحبت از سفر به اطراف فیلیپین به میان می‌آید، اتوبوس‌ها معمولاً ارزان‌ترین راه سفر هستند، دست کم در جزایر اصلی که کرایه‌ی اتوبوس در آن‌ها 500 - 300 پزو است. شرکت‌های اتوبوس‌رانی استانی سفرهای برنامه‌ریزی‌شده‌ای از مانیل به استان‌های شمالی و جنوبی دارند شرکت‌های اتوبس‌رانی استانی اصلی شامل موارد زیر می‌شوند: ALPS The Bus، Victory Liner، Philtranco.

با سرویس قایق پاسیگ (PASIG) در اطراف مانیل بگردید، اتوبوس‌های آبی در ایستگاه‌های اطراف رودخانه‌ی تاریخی پاسیگ موجود است. کرایه‌ی آن‌ها از 25، 35 و 45 پزو متغیر است. کرایه برای دانش‌جویان و جوانان، صرف نظر از مسافت، 20 پزو است.

جیپنی‌ها مشهورترین وسیله‌ی حمل و نقل برای تمام فیلیپینی‌ها هستند و ‌در دسترس‌ترین شکل حمل و نقل در فیلیپین محسوب می‌شوند. این وسایل که کرایه‌ی آن‌ها برای هر 4 کیلومتر، 8 پزو است و هر 1 کیلومتر اضافه، 1 پزو محاسبه می‌شود، تاکنون ‌در دسترس‌ترین شیوه برای جابجایی در اغلب نقاط شهری اصلی هستند.

در فیلیپین، باران‌گِی‌ها که تا حدی معادل مکان‌های برون‌شهری غرب هستند، به دون‌ترین واحدهای مدیریت دولتی اطلاق می‌شوند. اختضاری باران‌گِی، برگی (Brgy) است. گرچه واژه‌ی باران‌گِی ظاهراً از بالان‌گِی گرفته شده است که اصطلاحی است که به ظرفیت قایق مهاجران در دوران قدیم در میندانائو اطلاق می‌شود، از نظر زبانی این اصطلاح از اصطلاح اسپانیایی باریو (Barrio) که در ویزایاس متداول است، گرفته شده است و به مجموعه‌ محل‌های سکونت در روستاها اشاره دارد تا اینکه این اصطلاح به شکل قانونی به کار گرفته شد و به‌عنوان اصطلاحی در قوانین مربوط به حکومت‌های محلی فیلیپین در اواخر دهه‌ی 70 مورد استفاده قرار گرفت.

فیلیپین کشوری چندفرهنگی است که به غیر از تعطیلات غیرمذهبی، تعطیلات مسیحی، اسلامی و چینی دارد.

فرودگاه بین المللی نینوی آکوئینو (NAIA) به چهار پایانه تقسیم می‌شود: پایانه‌های 1، 2، 3 و پایانه‌ی داخلی (به پایانه‌ی 4 معروف است). به استثنای چند مورد، تمام خطوط هوایی از پایانه‌ی 1 استفاده می‌کنند: خطوط هوایی فیلیپین از پایانه‌ی 2 استفاده می‌کند، در حالی که سیبو پاسیفیک، ایرفیل اکسپرس و تمام خطوط هوایی ژاپن از ترمینال 3 استفاده می‌کنند. ایرآسیا و تایگر ایروِیز از ترمینال داخلی استفاده می‌کنند. پایانه‌ی 1 که مدت‌ها یکی از بدترین پایانه‌های فرودگاهی آسیا تلقی می‌شد، در حال حاضر دردست نوسازی است و چند بخش از این پایانه نوسازی شده‌اند. پایانه‌های جدیدتر 2 و 3 بهتر از پایانه‌ی 1 هستند و علاوه بر این تسهیلات رفاهی نیز دارند.