درباره ویتنام

محیط زیست متنوع، جغرافیا، تاریخ و فرهنگ ویتنام پتانسیل بسیار زیادی برای صنعت گردشگری ایجاد کرده است. ویتنام دارای سواحل طولانی، جنگل‌ها و مناطق کوهستانی با مناظر با‌شکوه متعدد است. ویتنام همچنین دارای تاریخچه طولانی و فرهنگ متنوع با انواع سازه‌های معماری باستانی و افسانه‌های شگفت‌انگیز است.

ویتنام در قسمت شرقی شبه جزیره اندونزی واقع شده و یک نوار زمینی به شکل حرف "S" است. این کشور از سمت شمال با چین، از سمت غرب با لائوس و کامبوج، از سمت شرق با دریای شرقی و از سمت شرق و جنوب با اقیانوس آرام هم مرز است. طول کلی این کشور از شمال به جنوب 1،650 کیلومتر است. عرض این کشور از شرق به غرب، در بیشترین حالت برابر 600 کیلومتر در شمال، 400 کیلومتر در جنوب و در باریک‌ترین نقطه برابر 50 کیلومتر در قسمت مرکزی در استان کوانگ‌بن است. طول خط ساحلی برابر 3260 کیلومتر و طول مرز زمینی برابر 4510 کیلومتر است.

گاه‌شمار و سیر تاریخی ویتنام از سال‌های قبل از میلاد تا به امروز. از زمانی که حاکمان سرزمین چین بخش شمالی این سرزمین را فتح کردند تا زمانی که ایالات متحده تحریم‌های تجاری بلند مدت خود علیه ویتنام را در سال 1994 خاتمه داد و پیشرفت ویتنام در مسیر تازه‌ای قرار گرفت.

حدود 2000 سال پیش مردم ویتنام شمالی شروع به کشت برنج در دره رودخانه سرخ کردند. آنها برای آبیاری محصولات کشاورزی خود، اقدام به ساخت سد و حفر کانال کردند. آنها مجبور شدند همراه باهم کار کنند و بدین ترتیب، یک پادشاهی سازمان‌یافته به نام ون لانگ (Van Lang) شکل گرفت. با این حال در قرن 2 قبل از میلاد، چینی‌ها این منطقه را فتح کردند.

در اواخر قرن 19، ویتنام به مستعمره فرانسه تبدیل شد. با این حال اشغال ویتنام توسط فرانسه در چند مرحله صورت گرفت. در سال 1859 آنها سایگون را اشغال کردند. در نهایت در سال 1883 ویتنام شمالی و مرکزی مجبور شدند تحت‌الحمایه فرانسه قرار گیرند.

ویتنامی‌ها برای تواضع و فروتنی در مورد موفقیت‌های خود و روابط هماهنگ با دیگران ارزش قائل هستند. آنها برای جلوگیری از درگیری در روابط، اغلب ترجیح می‌دهند درباره موضوعات حساس به‌طور غیر‌مستقیم صحبت کنند. خارج از شهرهای بزرگ، برقراری تماس مستقیم چشمی هنگام صحبت با دیگران، بی‌ادبی تلقی می‌شود، به‌طور مشابه، ویتنامی‌ها معمولاً با تن صدای پایینی صحبت می‌کنند. ویتنامی‌ها اگر چه در هنگام خرید روی قیمت چانه می‌زنند، اما این کار به‌صورت مؤدبانه انجام می‌شود. رفتار پرخاشگرانه به‌عنوان بی‌ادبی در نظر گرفته می‌شود.

در ارزش‌های فرهنگی ویتنام همانند بسیاری از فرهنگ‌های دیگر، ارتباطات غیر‌کلامی نقش مهمی در جامعه ویتنام بازی می‌کنند، گاهی اوقات برای همراهی و تقویت علائم زبانی و گاهی اوقات به‌عنوان جایگزینی برای کلمات.

ادیان و آیین‌های اصلی مذهبی در ویتنام عبارت‌اند از مذهب بودا (که تلفیقی از مذهب تائو و آیین کنفوسیوس است)، مسیحیت (کاتولیک و پروتستان)، اسلام، مذهب کائودا (Caodaism) و فرقه هُوا هائو (Hoa Hao).

محیط زیست طبیعی و جغرافیای متنوع ویتنام پتانسیل بزرگی برای صنعت گردشگری ایجاد کرده است. ویتنام دارای سواحل طولانی، جنگل‌ها و مناطق کوهستانی با مناظر باشکوه متعدد است. ویتنام یک کشور گرمسیری در نیمکره شمالی است. این کشور با دارا بودن تنوع جغرافیایی، از مکان‌های گردشگری طبیعی معروفی نظیر ساپا، تام دائو، باخ ما، با نا، دا لات و ... برخوردار است. این مکان‌ها معمولاً 1،000 متر بالاتر از سطح دریا واقع شده‌اند؛ بنابراین آب و هوای آنها مشابه مناطق معتدل می‌باشد. شهر ساپا (Sapa) شهر جذابی با ویلاهایی به سبک فرانسه قدیم و ساختمان‌های پیشرفته است که در باغ‌های هلو و خطوط بسیار سبز سا مو پراکنده شده‌اند. بخصوص شهر ساپا (Sapa) یکی از ده مکان برتر در جهان برای پیاده‌روی است که توسط کتاب راهنمای محبوب «سیاره تنها» انتخاب شده است. جاده‌های این شهر باعث می‌شوند در زندگی محلی میان مزارع برنج به هم چسبیده و روستاهای اطراف ادغام شوید. علاوه بر این، مزارع برنج زیبا و به هم چسبیده در امتداد دامنه کوه‌ها که در امتداد جاده‌ها پیچیده شده‌اند، به‌عنوان یکی از هفت منطقه مزرعه برنجی زیبا و جذاب در آسیا و جهان توسط مجله سفر و اوقات فراغت (ایالات متحده) اعلام شده است. دا لات (Da Lat) یک منطقه توریستی ایده‌آل است که با جنگل‌های کاج، آبشارها و انواع مختلفی از گل‌های زیبا معروف است. گردشگران که به منطقه دا لات می‌آیند، مجذوب آهنگ‌های قوی و لطیف ترانگ و گانگز (Gongs) می‌شوند. این‌ها، دو آلت موسیقی متداول ساکنین کوهپایه هستند که معمولاً در جشن‌های عصرانه نواخته می‌شوند.

ویتنام در هر دو منطقه گرمسیری و معتدل واقع شده است. آب و هوای ویتنام عمدتاً تحت تأثیر بادهای موسمی قوی است، اما از مقدار قابل توجهی تابش خورشید، بارندگی و رطوبت بالا نیز برخوردار است. مناطق واقع در نزدیکی مناطق استوایی و در مناطق کوهستانی آب و هوای معتدل دارند. آب و هوا موسمی روی تغییرات رطوبت استوایی نیز تأثیر می‌گذارد. به‌طور کلی در ویتنام دو فصل وجود دارد، فصل سرد از نوامبر تا ‌آوریل و فصل گرم از ماه مه تا اکتبر رخ می‌دهد. در جنوب، تفاوت دما بین دو فصل تقریباً نامحسوس (به‌طور میانگین 3 درجه سانتی‌گراد) است. بیشترین تغییرات قابل ملاحظه در شمال اتفاق می‌افتد که در آن، اختلاف دمایی تا 12 درجه سانتی‌گراد مشاهده شده است. اساساً چهار فصل متمایز وجود دارد که بیشتر در استان‌های شمالی (از هائی وان پاس به سمت شمال): بهار، تابستان، پاییز و زمستان. هر سال، 100 روز بارانی وجود دارد و متوسط بارش به 1500 تا 2000 میلی‌متر می‌رسد. رطوبت در حدود 80درصد است. ساعات آفتابی بین 1500 تا 2000 و میانگین تابش خورشیدی برابر 100 kcal/cm2 در یک سال است. از آنجا که ویتنام تحت تأثیر آب و هوای موسمی قرار دارد، به همین دلیل دمای میانگین آن پایین‌تر از کشورهای دیگری است که در طول جغرافیایی یکسان در آسیا واقع شده‌اند. دمای میانگین سالانه بین 22 تا 27 درجه سانتی‌گراد است. در مقایسه با این کشورها، درجه حرارت ویتنام در زمستان سردتر و در تابستان اندکی گرم‌تر است.

تمدن ویتنام بر کشاورزی بنا شده بود. سلسله‌های فئودالی همواره کشاورزی را به‌عنوان پایه اصلی اقتصاد در نظر می‌گرفتند و در زمان صلح، سربازان به خانه فرستاده می‌شدند تا در مزرعه کار کنند. بعلاوه، دادگاه، کشتار گاومیش و گاو را ممنوع کرده بود و مراسم‌های بسیاری در ارتباط با کشاورزی برگزار می‌شد. صنایع دستی و هنری ارزش داشتند اما تجارت مذموم به شمار می‌رفت و بازرگانان با عبارت تحقیرکننده کان بوان (con buôn) نامیده می‌شدند. اقتصاد ملی، خودکفا بود. از قرن 16، آیین کنفوسیوس شروع به از دست دادن نفوذ خود در جامعه ویتنام کرد و توسعه یک اقتصاد پولی آغاز گردید. بندرهای تجاری اولیه نظیر هوئی آن (Hoi An) محدود شدند و کشورهای خارجی با فرهنگ‌های مختلف و جاه‌طلبی‌های تهاجمی خود به‌عنوان یک تهدید تلقی شدند. این سیاست بسته منجر به میزانی از رکود در اقتصاد ویتنام شد و کمک کرد ویتنام به مستعمره فرانسه تبدیل شود.

ویتنام یک جمهوری سوسیالیستی با یک سیستم تک حزبی به رهبری حزب کمونیست ویتنام (CPV) است. عقبه حکومت فعلی ویتنام به جمهوری دموکراتیک ویتنام (ویتنام شمالی) و انقلاب اوت سال 1945 به رهبری هوشی‌مین برمی‌گردد. حزب CPV هوادار مارکسیسم-لنینیسم و اندیشه‌های ​​هوشی‌مین فقید است. این دو ایدئولوژی به‌عنوان پایه‌ی ایدئولوژیکی قوی عمل می‌کنند و راهنمای فعالیت‌های حزب و دولت هستند.

زبان رسمی ویتنام، یک زبان آهنگین است که آن را می‌توان با زبان رسمی کامبوج، خمر، مقایسه نمود. برای هر هجا، شش تُن مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد که معنی کلمه را تغییر می‌دهد و اغلب، درک آن را برای خارجی‌ها دشوار می‌سازد. زبان‌های دیگر نظیر چینی، خمر، چام و سایر زبان‌ها نیز وجود دارند که توسط قبایل ساکن در مناطق کوهستانی مورد استفاده قرار می‌گیرند. زبان ویتنامی گرچه دارای برخی شباهت‌ها به زبان جنوب شرقی آسیا، از جمله چینی، است اما این زبان به‌عنوان یک گروه زبانی جداگانه در نظر گرفته می‌شود هرچند یک عضو از خانواده زبان استرالیایی - آسیایی است.

شما می‌توانید از هر مغازه فروشنده موبایل یا هر مغازه‌ای که برند شبکه را به نمایش می‌گذارند یک سیم کارت بخرید. قیمت استاندارد بالاتر از 75000 دونگ نیست، اما برای خارجی‌ها اغلب 100000 دونگ هزینه در بر دارد. تعرفه پیش‌پرداخت تلفن بین 1700 تا 2500 دونگ در دقیقه است. طبق توافق بین اپراتورها، رومینگ روی شبکه‌های GSM ویتنام با گوشی‌های تلفن همراه خارجی امکان‌پذیر است.

شرکت پست ویتنام سال‌هاست که در این کشور رونق دارد و بسیاری از ویتنامی‌ها از سرویس‌های متنوع پستی برای انجام امور مربوطه خود استفاده می‌کنند. تعدادی از گردشگران خارجی ترجیح می‌دهند در مقابل پرداخت هزینه‌های کمی مرسولات خود را به‌وسیله پست پیشرفته این کشور جابه جا نمایند.