سفر و حمل و نقل در ویتنام

هواپیمایی ویتنام، حامل پرچم ملی ویتنام است. این شرکت که در سال 1956 تحت نام هواپیمایی غیرنظامی ویتنام بنا نهاده شد در ‌آوریل سال 1989 به‌عنوان یک شرکت دولتی تأسیس گردید. دفتر مرکزی هواپیمایی ویتنام در لانگ بین (Long Bien) در شهر هانوی قرار دارد و دارای نمایندگی‌هایی در فرودگاه بین‌المللی نوا به و نیز در سایگون در فرودگاه بین‌المللی تان سان نهات است. این شرکت هواپیمایی به 46 مقصد در 19 کشور به غیر از سرویس‌های کد مشترک پرواز دارد.

اکثر بازدیدکنندگان از ویتنام به ویزا جهت ورود به کشور نیاز دارند. برای شهروندان کشورهایی که قرارداد دوجانبه یا یک جانبه لغو روادید امضا کرده‌اند ویزا نیاز نیست.

روند گمرک در ویتنام سریع و ساده است. برای ورود و خروج به ویتنام، بازدیدکنندگان باید فرم ورود یا خروج را پر کنند (به زبان ویتنامی یا انگلیسی). با این حال، برای ورود و خروج از 27 ورودی زیر، نیازی به پر کردن فرم ورود و خروج توسط بازدیدکنندگان نیست:

اطلاعات سازمان‌ها و ادارات دولتی ویتنام از قبیل کمیته رسیدگی به امور قومی، بازرسی حکومتی، مدیریت آرامگاه هوشی‌مین، وزارت کشاورزی و توسعه روستایی، وزارت راه و ساختمان، وزارت فرهنگ، ورزش و گردشگری، وزارت دفاع ملی، وزارت آموزش و یادگیری، وزارت امور مالی، وزارت امور خارجه، وزارت بهداشت، وزارت امور داخلی و بسیاری از موارد دیگر

سفر با هواپیما ارزان و سریع است. برای مسافت‌های طولانی احتمالاً بهترین راه برای سفر است. سفر از هانوی به هوشی‌مین با هواپیما حدود 2 ساعت طول می‌کشد. هواپیماهای بسیاری دو شهر بزرگ یعنی هانوی و هوشی‌مین را به شهرهای بزرگ مانند دانانگ، هائی فونگ Hai Phong، کان تو Can Tho، نها ترانگ Nha Trang، دا لات Da Lat و فو کوک Phu Quoc متصل می‌کنند. چندین شرکت هواپیمایی داخلی در ویتنام وجود دارد که ادامه توضیحات مفیدی درباره آنها داده می شود.

سیستم راه‌آهن ویتنام که توسط راه‌آهن ملی ویتنام اداره می‌شود یک سیستم قدیمی اما قابل اعتماد است و یک سفر با آرامش به سراسر کشور را فراهم می‌کند. مسافرت در تخت خواب و در کوپه‌ای با تهویه هوا مطمئناً بهتر از سفر شبانه با اتوبوس در بزرگراه است و البته از مشاهده مناظر دیدنی و جذاب در طی سفر نیز می‌توان لذت برد.

اتوبوس‌های راه دور، بسیاری از شهرهای ویتنام را به یکدیگر وصل می‌کنند. بسیاری از آنها برای اجتناب از ترافیک صبحگاهی و باران عصر، صبح زود به راه می‌افتند یا شبانه حرکت می‌کنند. لازم به ذکر است که عموماً میانگین سرعت جاده‌ای، حتی در سفرهای بین شهری، نسبتاً آهسته است. به‌عنوان مثال یک سفر 276 کیلومتری با اتوبوس از دلتای مکونگ به شهر هوشی‌مین به‌احتمال زیاد حدود 8 ساعت طول خواهد کشید.

گواهینامه رانندگی بین‌المللی در ویتنام پذیرفته نمی‌شود. مفهوم اجاره اتومبیل برای اینکه خودتان رانندگی کنید تقریباً بی‌معنی است و هنگامی‌که یک ویتنامی با شما درباره اجاره خودرو آنها صحبت می‌کند همیشه به معنی اجاره خودرو همراه با راننده است. (پس از مدت کوتاهی رانندگی در جاده‌های محلی با ترافیک دیوانه‌کننده، از اینکه رانندگی را به یک فرد محلی واگذار کرده‌اید خوشحال خواهید شد).

مسافران ماجراجو ممکن است مایل به گشت‌و‌گذار در ویتنام به‌وسیله دوچرخه باشند. چند تور گردشگری ماجراجویانه، خدمات گردشگری ماجراجویانه را همراه با تجهیزات ارائه می‌کند. بسیاری از مردم ویتنام به‌وسیله دوچرخه رفت‌و‌آمد می‌کنند بنابراین سفر با دوچرخه یک روش عالی برای نزدیک شدن به مردم و دوری از مسیرهای معمول است.

عبارت xe ôm (به معنای خودرو بغل‌کننده) یک وسیله حمل‌و‌نقل رایج برای اهالی ویتنام و همچنین گردشگران است. این وسایل به وفور در دسترس بوده و ارزان هستند.

موتورسیکلت cc110 گزینه ترجیحی حمل‌و‌نقل برای اکثر اهالی ویتنام است و در شهرهای بزرگ انبوهی از آنها را می‌توانید مشاهده کنید. به‌طور تخمینی 37 میلیون موتور‌سیکلت در ویتنام وجود دارد و به دفعات می‌توانید یک خانواده چهار نفره را ببینید که همگی روی یک موتورسیکلت سوار شده‌اند. در بسیاری از مکان‌های گردشگری می‌توانید خودتان به‌راحتی موتورسیکلت را با قیمت‌های مختلف از 100،000 تا 160،000 دونگ برای یک روز اجاره کنید. با این حال قبل از خواندن ادامه متن باید توجه داشته باشید که راندن موتورسیکلت در ویتنام برای خارجیان بدون داشتن مجوز موقت رانندگی موتورسیکلت ممنوع است. برای اخذ مجوز موقت نیز باید دارای گواهینامه موتورسیکلت از کشور خود یا از کشور مقیم داشته باشید یا اینکه گواهینامه رانندگی بین‌المللی داشته باشید.

تاکسی‌های سه‌چرخه سایکلو اگرچه به آرامی جای خود را به موتورسیکلت می‌دهند اما هنوز در خیابان‌های شهرهای کوچک و بزرگ ویتنام پرسه می‌زنند. این وسایل نقلیه به‌ویژه در شهرهای خوش منظره، کوچک و با شلوغی کمتر نظیر هوئه Hue رواج بیشتری دارند چراکه با آنها می‌توان به آرامی حرکت کرد و از مناظر لذت برد.

اگر در ویتنام مدت زمانی را روی قایق صرف نکنید، بخش بزرگی از زندگی ویتنامی را از دست خواهید داد؛ اما مراقب باشید که این قایق‌ها هر چند قادر به حرکت در آب هستند اما برای استانداردهای تراز اول جهانی طراحی نشده‌اند. برای مثال می‌توان از کشتی فو کوک‌ به سرزمین اصلی نام برد. این کشتی دارای یک ورودی کوچک برای سوار شدن کل مسافرها است. به هنگام پر بودن که معمولاً نیز پر است، حدود 200 نفر در کشتی وجود دارد. در صورت تصادف، شانس افراد برای خروج سریع از قایق بسیار کم خواهد بود. ایده خروجی اضطراری وجود ندارد.

برای بسیاری از بازدیدکنندگان، یکی از ناامیدکننده‌ترین موارد سفر به ویتنام این است که احساس می‌کنند مورد کلاهبرداری قرار می‌گیرند. در اینجا برخی از دستورالعمل‌ها برای کمک به تعامل با این مسئله ارائه می‌شود.

اکثر کسانی که از ویتنام بازدید می‌کنند برای ورود به این کشور به ویزا نیاز دارند. شهروندان کشورهایی که قرارداد دوجانبه یا یک جانبه‌ی لغو روادید امضا کرده‌اند از گرفتن ویزا معاف هستند.

ویتنام در جنوب شرقی آسیا واقع شده است که از طریق خلیج تایلند، خلیج تانکین (Tonkin) و دریای چین جنوبی با چین، لائوس و کامبوج هم مرز است. اختلاف با ساعت جهانی: +7:00 حدود 2.5 ساعت با ایران اختلاف ساعت دارد. کد تلفن بین‌المللی برای ویتنام +84 است.