فیلیپین

فیلیپین در محل تقاطع جهان غرب توسعه‌یافته و شرق واقع شده است. این کشور در قلب آسیای جنوب شرق قرار دارد و بیش از 1840 کیلومتر امتداد دارد. فیلیپین که متشکل از 7107 جزیره است، به‌راحتی از طریق پایتخت‌های مختلف جهان قابل‌دسترسی است. سه جزیره‌ی اصلی آن، لوزون، ویزایاس و میندانائو هستند.

فیلیپین را به مزارع زمردین برنج، ابر شهرهای پرازدحام، جیپنی‌های - نوعی وسیله نقلیه عمومی- منقش به‌عکس و نوشته، آتش‌فشان‌های خاموش، میمون‌های شبگرد چشم‌وزغی، بوفالوی آبی و مردم خندان و سرخوشش می‌شناسند. فیلیپین با بیش از 7000 جزیره، مایه‌ی نشاط ولگردان ساحلی است. اینجا برای هر سلیقه، جزیره‌ای وجود دارد، از سطوح شنی دورافتاده در وسط اقیانوس تا ابر جزیره‌های پراکنده مانند لوزون و میندانائو. خورشیدپرستان و غواصان مستقیم راهی ویزایاس می‌شوند که در آنجا فرصت گشت و گذار در جزایر مختلف، فراوان است و ساحل بی‌نظیر آن اشکال متفاوتی به خود می‌گیرد. مسافران ماجراجوتر می‌توانند روی امتداد شنی خط ساحلی چادر برپا کنند و چند روزی نقش تنها بازمانده‌ را بازی کنند.

نام شاه فیلیپ دوم اسپانیا (1598 - 1556) را روی فیلیپین گذاشته‌اند و این کشور به مدت بیش از 300 سال مستعمره‌ی اسپانیا بود.

فیلیپینی ها می گویند: پوست ما مالایی، قلب ما اسپانیایی و تفکر ما آمریکایی است. فیلیپینی‌ها اساساً از نیاکان مالایی هستند که با نژادهای چینی، آمریکایی، اسپانیایی و عرب آمیخته‌اند. فیلیپین از‌ می‌2010 جمعیت 100 میلیونی دارد و تشخیص دقیق مرز بین نژادها دشوار است. از تاریخ طولانی حاکمیت استعماری غرب و سفرهای پراکنده‌ی تجار و بازرگانان، مردمی پدید آمدند که هم از نظر فرهنگ و هم شکل ظاهری، آمیزه‌ی منحصر به فردی از شرق و غرب بودند. ویژگی فیلیپینی‌ها در واقع ترکیبی از تمام فرهنگ‌هاست.

فیلیپین کشوری سکولار است و در قانون اساسی آن جدایی کلیسا و دولت از هم ذکر شده است و این قانون دولت را ملزم می‌دارد که به شکل مساوی به تمام باورهای مذهبی احترام بگذارد. به خاطر نفوذ فرهنگ اسپانیا، نشانه‌ی اصلی مذهب در فیلیپین، اکثریت قریب به‌اتفاق مسیحی در این کشور است.

فیلیپین مجمع‌الجزایری با بیش از 7100 جزیره است. اغلب این جزیره‌ها منشأ آتش‌فشانی دارند. 37 جزیره در فیلیپین وجود دارد که 18 مورد از آن‌ها هنوز آتش‌فشان‌های فعال هستند؛ یعنی در ده سال اخیر فورانی حادث شده است و می‌توان انتظار فوران جدیدی را در آینده داشت. تمام آتش‌فشان‌های دیگر «خاموش» یا «غیرفعال» هستند. دانشمندان فکر می‌کنند که فوران این آتش‌فشان‌ها نامحتمل است. مشهورترین آتش‌فشان‌ها در فیلیپین، کوه پیناتوبو، کوه مایون و آتش‌فشان تال هستند. همه‌ی این آتش‌فشان‌ها در جزیره‌ی شمالی لوزون واقع شده‌اند.

بارش فراوان و گرمای دائمی موجب شکل‌گیری پوشش گیاهی فراوان و طیف گسترده‌ی گونه‌ها می‌شود. تقریباً 12000 گونه‌ی گیاهی شناسایی شده در این مجمع الجزایر وجود دارد، از جمله بیش از 8000 گونه گیاه گل‌دار شامل گل ملی فیلیپین، سامپاگوییتا (Sampaguita)، حدود 3800 نوع درخت، حدود 1000 نوع سرخس و تقریباً 1000 ارکیده. تنوع مکان‌نگاری برجسته موجب شکل‌گیری تنوع الگوهای گیاهی می‌شود که از نظر ارتفاع از سطح دریا، رتبه‌بندی می‌شوند.

از دیدگاه جانورشناسی، بخش اعظم فیلیپین به ناحیه‌ی مالزیایی تعلق دارد. با این حال در تعدادی از جزایر (پالاوان، مجمع‌الجزایر سولو، میندانائو)، جانداران با گونه‌های بورنئو قرابت‌هایی دارند که ظاهراً طی دوره‌ی چهارم زمین‌شناسی به وقوع پیوسته است. از سوی دیگر، گونه‌های بخش شمالی این مجمع‌الجزایر مشابه گونه‌های فورموسا (Formosa) و شرق آسیا هستند. علاوه بر این، طی زمستان گونه‌های متعدد پرنده از سرزمین اصلی آسیا به فیلیپین مهاجرت می‌کنند.

فیلیپین به‌عنوان جایگزینی کمتر شناخته شده برای سواحل جذاب جنوب شرق آسیا نظیر بالی و جنوب تایلند، توجه زیادی را به خود جلب کرده است. درک علتش چندان دشوار نیست. این کشور بیش از 7000 جزیره دارد، مهم‌ترین جلوه‌های آن دست کم یک یا دو ساحل باصفای آن است. این کشور با این همه لذت ساحلی که ارائه می‌کند، انتخاب را برای شما دشوار می‌کند. در ادامه چند منطقه معرفی می‌شوند که می‌توانید عازم آن‌ها شوید.

دولت فیلیپین به‌منظور حفاظت از میراث ملی خود، ترکیبی از آموزش مناسب و اجرای قانون را برای رسیدگی به مسئله‌ی نگران‌کننده‌ی منابع طبیعی تخریب شده‌ی این کشور به کار گرفته است. دولت برنامه‌های حفاظت از منابع طبیعی را برای معدودی از گونه‌های نادر در معرض خطر که در جنگل‌های بارانی پس‌رونده باقی مانده بودند، به راه انداخت. گاومیشک‌ (گونه‌های کوچک بوفالوی آبی)، عقاب فیلیپینی، لاک‌پشت‌ دریایی، کروکدیل فیلیپینی، گاو دریایی و گوزن فیلیپینی در زمره‌ی این گونه‌ها هستند. این آگاهی در بین افرادی که متوجه نیاز به حفاظت از منابع طبیعی ما شده‌اند، گسترش یافته است. صادرات کنده‌ی درخت، گرچه نه کاملاً، ممنوع شده است، دست کم در مناطقی نظیر پالاوان ممنوعیت کامل اعمال شده است، یعنی جایی که نادرترین گونه‌ها در آن وجود دارند. در ادامه فهرستی از پارک‌های ملی برای محافظت از گیاهان، حیوانات و گونه‌های دریایی فیلیپین می‌آید:

آب و هوای فیلیپین جنگل بارانی استوایی، دشت استوایی، مونسون استوایی، یا نیمه‌استوایی مرطوب (در مناطق با ارتفاع بالاتر) است که مشخصه‌ی اصلی آن دمای نسبتاً بالا، رطوبت غیرقابل‌تحمل و بارش‌های فراوان است. این کشور با توجه به میزان بارش دو فصل دارد، فصل‌تر و فصل خشک. این امر به مکان شما در این کشور بستگی دارد، چون برخی مناطق در سرتاسر سال باران را تجربه می‌کنند. بر اساس دمای هوا، هفت ماه گرم سال از مارس تا اکتبر هستند؛ مونسون زمستان از نوامبر تا فوریه، هوای خنک‌تر را با خود می‌آورد.‌ می‌‌گرم‌ترین ماه و ژانویه خنک‌ترین ماه است.

طبق آمار صندوق جهانی پول، اقتصاد فیلیپین 39 امین اقتصاد بزرگ جهان است و یکی از بازارهای نوظهور نیز محسوب می‌شود. فیلیپین کشوری تازه صنعتی شده تلقی می‌شود که در حال گذار از یک اقتصاد مبتنی بر کشاورزی تا اقتصادی بیشتر مبتنی بر خدمات و تولید است. در سال 2014 تولید ناخالص داخلی حاصل از برابری قدرت خرید، 692.223 میلیارد دلار برآورد شد.

سیاست فیلیپین در چارچوب ساماندهی شده‌ی ریاست‌جمهوری، نمایندگی و جمهوری دموکراتیک است که به‌موجب آن رئیس‌جمهور هم رئیس دولت و هم رئیس حکومت در نام چندحزبی چندشکلی است. این نظام حول سه شاخه‌ی مجزا و خودمختار و در عین حال وابسته به هم می‌گردد: شاخه‌ی مقننه، شاخه‌ی مجریه و شاخه‌ی قضاییه. قدرت مجریه توسط دولت و تحت رهبری رئیس‌جمهور اعمال می‌شود. قدرت مقننه هم در اختیار حکومت و هم کنگره‌ی دو مجلسی است: سنا (مجلس اعیان) و مجلس نمایندگان (مجلس عوام). قدرت قضاییه در اختیار دادگاه‌هاست و دیوان عالی فیلیپین، عالی‌ترین هیئت قضایی این کشور محسوب می‌شود.

فیلیپین دو زبان رسمی دارد: انگلیسی و فیلیپینی. فیلیپینی عمدتاً مبتنی بر زبان تاگالوگ (از خانواده‌ی مالایی) است. این زبان متأثر از انگلیسی، اسپانیایی، مالایی، اندونزیایی، هندی، عربی، چینی و بسیاری از زبان‌های دیگر است که عمدتاً از شبه‌قاره‌ی هند و اروپا هستند.

کد مخابراتی فیلیپین 63 است. کد منطقه‌ای مترومانیل 2 است. برای تماس خارجی باید پیش‌شماره‌ی 00 گرفته شود.

گرچه فیلیپین یک مجمع‌الجزایر است اما اغلب بازدیدکنندگان با هواپیما به اینجا می‌رسند. فرودگاه‌های بین المللی فیلیپین در سیبو، منطقه‌ی بندر آزاد کلارک، آنگلس (Angeles)، داوائو، کالیبو، لائواگ (Laoag)، مانیل و زامبوانگا واقع شده‌اند. فرودگاه مناسب‌تر، فرودگاه بین المللی ماکتان - سیبو یا فرودگاه بین المللی کالیبو است که هم در مرکز مجمع‌الجزایر فیلیپین و هم خارج از منطقه توفان‌های دریایی واقع شده است.