تبت

دریاچه مقدس درخشان لامو لاتسو دارای بهترین چشم انداز دریاچه در تبت است و دالای لاماهای در حال جلوس موظف بودند حداقل یک بار در طول عمرشان به این محل بیایند. این سفر زیارتی به لامو لاتسو بسیار متنوع است و چیزهای زیادی برای ارائه دارد: کوه‌های مرتفع پوشیده از برف، یک صومعه باشکوه، خانقاه‌های درون غار که کمتر کسی آن‌ها را دیده است، عشایر و فرهنگ سیاه چادر آن‌‌ها، علاوه بر نقطه مرتفع دریاچه مقدس. ازآنجاکه مردم کمی در امتداد مسیر کوه پیمایی ساکن هستند و همچنین با توجه به مانع زبانی، پیشنهاد می‌کنیم با خودتان چادر همراه داشته باشید یا به محض ورود به سانگری یکی بخرید.

شینینگ به عنوان دروازه فلات کینگهای – تبت با تمدن قدیمی و حال و هوای قومی منحصربه‌فرد مکان ارزشمندی برای بازدید به شمار می‌آید. می‌توانید با هواپیما، با قطار یا اتوبوس مسافت طولانی به این شهر بروید. در این شهر می‌توانید سوار اتوبوس‌های ترانزیت شوید که از بلوک‌های اصلی عبور می‌کنند. یا اینکه می‌توانید سوار تاکسی شوید. قیمت تاکسی برای مسیر 3 کیلومتری 6 یوان و سپس به ازای هر کیلومتر 1.2 یوان است.

کوه پوشیده از برف میلی به عنوان کوهستان مرزی یون‌نان و تبت تقریباً در 10 کیلومتری شمال شرق بخش دین در دکینگ (Diqing) واقع شده است. این کوه توسط محلی‌ها به عنوان کوه مقدس در نظر گرفته می‌شود. نسل‌های بی شماری از مردم دکینگ شاهد این کوه مقدس بوده‌‌اند به همین دلیل در فرهنگ تبتی‌ها تأثیر عمیقی بر جای گذاشته است. هرساله تعداد بی شماری از مردم تبت از استان‌های سیچوآن، کینگهای و گانسو (Gansu) برای عبادت در این کوه جمع می‌شوند. همچنین در آنجا یک زیارتگاه برای چینی‌ها و ماجراجویان خارجی وجود دارد. ورودیه نفری 50 یوان است. می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره تلفن 8416186-0887 تماس بگیرید. درصورتی که در زمان مناسب به آنجا بروید می‌توانید شاهد صحنه‌های مذهبی جالبی باشید. اتوبوس‌های معمولی که هرروز بین شانگری و دین تردد می‌کنند در اینجا وجود دارند. قیمت این اتوبوس‌ها تقریباً 40 یوان است. بودائیان تبتی برای عبادت از مسیر پایین کوه استفاده می‌کنند.

بخش خودمختار مردم اقلیت هاژو توو (Huzhu Tu) در تقاطع فلات کینگ‌های – تبت و فلات لوئس (Loess) واقع شده است. این منطقه جغرافیایی منحصربه‌فرد چشم انداز طبیعی منحصربه‌فردی را در آنجا شکل داده است. هاژو در شمال شرقی استان کینگهای واقع شده است و تقریباً 40 کیلومتر با شینینگ فاصله دارد. درصورتی که از شینینگ سفر کنید می‌توانید به ایستگاه اتوبوس مسافت طولانی شینینگ بروید و ازآنجا سوار مینی بوس به مقصد هاژو بشوید که تقریباً یک ساعت و نیم طول می‌کشد. قیمت اتوبوس 6 یوان است و هر 15 دقیقه یک بار حرکت می‌کند. همچنین می‌توانید باقیمت 80 یوآن یک تاکسی کرایه کنید تا از راحتی کامل لذت ببرید.

داتونگ (Datong) بخش خودمختار مردم هوی (Hui) در استان کینگهای است که در تقریباً 35 کیلومتری شمال شینینگ قرار دارد. بهترین زمان برای بازدید از داتونگ در ماه‌های جولای و آگوست است، زمانی که انواع مختلف گل‌های وحشی شکوفا می‌شوند و پوشش گیاهی سرسبزی دشت را می‌پوشاند. در اینجا احساس می‌کنید با زیبایی طبیعی می‌آمیزید.

شیگاتسه دومین شهر بزرگ در تبت به شمار می‌آید. در زبان تبتی شیگاتسه یعنی «بهترین عمارت اربابی». شیگاتسه در جنوب تبت واقع شده است و در تقاطع رودخانه یارلونگ زانگبو و رودخانه نیانچو (Nianchu) در مرز نپال، بوتان و سیکیم قرار دارد. کل مساحت این شهر 182000 کیلومترمربع است و 630000 نفر سکنه دارد. از شیگاتسه به سفرتان به سوی جنوب ادامه دهید تا به بلندترین قله جهان یعنی کوه اورست برسید.

مسیر برای کسانی که می‌خواهند خودشان رانندگی کنند: بزرگراه ملی 213 به لوک (Luqu)، معبد لانگمیو (Langmu) در شهر گاهای (Gahai) منتهی می‌شود. هیچ خط آهنی از گانسوی جنوبی عبور نکرده و فقط بزرگراه ملی 213 از این استان عبور می‌کند. شهر هاژو مرکز گانسوی جنوبی است و محل اتصال مهم در بزرگراه سیچوآن – تبت به شمار می‌آید؛ از این شهر کوچک اما خیره کننده اتوبوس‌های به مقصد لانژو، زیایهی و جیوژیگو (Jiuzhaigou) عبور می‌کنند.

از ایستگاه اتوبوس جنوب لانژو سوار اتوبوس به مقصد شهر لینکسیا شوید. این سفر تقریباً 2.5 طول می‌کشد و بهای بلیت آن در حدود نفری 29 یوان است. به محض ورود به لینکسیا سوار اتوبوس گردشگری به مقصد پارک جنگلی ملی سونگمینگیان (Songmingyan) شوید که در فاصله 65 کیلومتری شهر قرار دارد.

هزو مرکز استان خودمختار تبتی گانسوی جنوبی است. این شهر که در تقاطع استان‌های گانسو، کینگهای و سیچوآن قرار دارد محل اتصال دشت‌های مرکزی و منطقه تبتی آمدو است. همچنین همواره مرکز تجاری تبادلات تبتی‌ها و چینی‌ها بوده است. هزو که در لبه شمال شرقی فلات کینگهای – تبت قرار دارد در 276 کیلومتری شمال لانژو است. هیچ خط آهنی از لانژو به هزو نمی‌گذرد، هرچند، هر 35 دقیقه یک بار اتوبوس‌های معمولی از ساعت 5:50 تا 16:04 در دسترس هستند. تقریباً 4 تا 5 ساعت با اتوبوس طول می‌کشد و قیمت بلیت از 37.50 تا 49.50 متغیر است.

در اینجا حتماً از صومعه مای وو (Meiwu)، مراسم بودا، تفریح اسب سواری، مجموعه قارچ‌‌ها، مهمانی آتش بازی در دشت و رقص تبتی و مراسم لباس بازدید کنید. صومعه مای وو نیز مکان مناسبی برای بازدید جهت تجربه زندگی راهب‌ها به شمار می‌آید.

نام انگلیسی: Horse Races Celebrate Tibetan New Year زمان برگزاري: روز سوم سال نوی تبتی جزئيات تماس: مرکز اطلاعات گردشگری تبت تلفن: 4315 683 (891) مکان برگزاري: لهاسا

فرودگاه گونکار لهاسا یکی از فرودگاه‌های غیرنظامی با بیشترین ارتفاع در جهان (حدود 11811 پا) است. زمانی که فرودگاه دامشونگ (Damxung) در سال 1956، در تبت تکمیل شد، منطقه‌ی ممنوعه‌ی سابق برای فرودگاه، رو به جهانیان باز شد. ایستگاه پایانه هواپیمایی لهاسا در سال 1965 تأسیس شد و پرواز پکن – چنگدو – لهاسا در ابتدا از «سومین قطب اسرارآمیز جهان» پرده برداری کرد. این فرودگاه در شهرستان گونکار، منطقه‌ی شانان، تبت، 98 کیلومتری (حدود 61 مایلی) جنوب لهاسا، در ساحل جنوبی رودخانه‌ی براهماپوترا واقع شده است.

این اولین فرودگاه جانبی در تبت است و در این میان، بیشترین ارتفاع و طولانی‌ترین باند پرواز را در جهان دارد. ساخت این فرودگاه در سال 1993 شروع شد و در اکتبر 1994 به پایان رسید.

استان نیینگچی به عنوان سرزمینی حاصلخیز با آب وهوایی متعادل در تبت به حساب می‌آید. نیمی از زمین‌های آن زیر پوشش جنگلی پرپشت که یکی از بکرترین جنگل‌های چین است، قرار دارد. دو اندوخت گاه طبیعی در آنجا ساخته شدند. این فرودگاه که در سال 2006 تکمیل شد، تنها فرودگاه واقع در جنگل است که مابین رودخانه‌ی نیانگ و یارلونگ تسانگپو در شمال و کوهستان‌ها و درختان شرق و غرب قرار دارد.

فرودگاه شیگاتسه پیس (با کد یاتا (IATA) (انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی): RKZ و کد ایکائو (ICAO) یا سازمان بین المللی هوانوردی کشوری: ZURK)، فرودگاه شیگاتسه هپینگ یا پایگاه هوایی شیگاتسه، فرودگاهی دومنظوره – نظامی و غیرنظامی- است که در شیگاتسه، دومین شهر بزرگ منطقه خودمختار تبت در چین، مشغول به فعالیت است. این فرودگاه در شهرستان جیانگ دانگ، 43 کیلومتری شیگاتسه واقع شده است. این فرودگاهی با ارتفاع 3782 متری (12408 پا) از سطح دریا، یکی از مرتفع‌ترین فرودگاه‌های جهان است.

این فرودگاه چهارمین فرودگاه ساخته شده در تبت است که در جنوب غرب شیکوآنهه (Shiquanhe)، منطقه نگاری واقع شده است. ارتفاع 4274 متری این فرودگاه از سطح دریا باعث شده است که در حال حاضر صرفاً از طریق لهاسا، بین چنگدو و نگاری فعالیت بکند. مسافت 1098 کیلومتری از مبدأ لهاسا حدود یک ساعت و نیم طول می‌کشد که همین مسافت از طریق زمینی حداقل 2 روز است.