سنگاپور

سنگاپور یک شهر پرهیاهوی بین المللی است که برج‌های بلند و باغ‌ها و پارک‌های شهری در آن فراوان است. ترکیب موزون فرهنگ، آشپزی، هنر و معماری سنگاپور را به شهری پویا و سرشار از رنگ و تضاد بدل کرده است. حتی می‌توان گفت بهترین‌های شرق و غرب در سنگاپور گرد آمده‌اند. کشور سنگاپور در جنوب شرق آسیا واقع است و مساحت آن 710 کیلومتر مربع است و به این ترتیب یکی از کوچک‌ترین کشورهای دنیا و کوچک‌ترین کشور منطقه است و به همین دلیل "نقطه‌ی قرمز کوچک" خوانده می‌شود؛ اما به رغم مساحت کم به دلیل اقتصاد مبتنی بر تجارت آزاد و نیروی کار بسیار کارآمد، نقشی مهم و تأثیرگذار در دنیا دارد. علاوه بر این موقعیت استراتژیک این کشور در منطقه آن را به بندری مهم در مسیرهای کشتیرانی مهم بدل کرده است.

موقعیت جغرافیایی سنگاپور در رأس جنوبی شبه جزیره‌ی مالزی باعث اهمیت زیاد این کشور شده است که شاید در مقایسه با اندازه‌ی بسیار کوچک آن عجیب باشد. سنگاپور شامل جزیره‌ی سنگاپور و 63 جزیره‌ی کوچک در آب‌های سرزمینی خود است. ابعاد جزیره‌ی اصلی حدود 26 مایل/ 42 کیلومتر از غرب به شرق و 14 مایل / 23 کیلومتر از شمال به جنوب است. این کشور در اغلب نقاط پستی و بلندی‌هایی دارد که بیشتر شامل تپه‌های کم ارتفاع است (بلندترین تپه با 540 پا/ 166 متر ارتفاع بوکیت تیما نام دارد و در شمال غربی شهر واقع است).

بریتانیایی‌ها که در نیمه‌ی دوم قرن هجدهم در حال توسعه‌ی قلمرو خود در هند و افزایش تجارت با چین بودند در این منطقه به یک بندر کشتیرانی نیاز داشتند تا بتوانند از آن برای تعمیرات، بازسازی و محافظت از ناوگان کشتی‌های بازرگانی خود استفاده کنند و در عین حال بتوانند جلوی پیشرفت احتمالی هلندی‌ها را در هند شرقی بگیرند. به این ترتیب بندرهای تجاری پنانگ (1795) و سنگاپور (1819) را تأسیس کردند و مالاکا را نیز از هلندی‌ها پس گرفتند (1795).

سنگاپور جامعه‌ای جهانی است که ملت آن در کنار هم با آرامش و تفاهم در کنار هم زندگی می‌کنند و همکاری و تعامل بین مردم نژادهای مختلف مشهود است. الگوهای جامعه‌ی سنگاپور ریشه در تنوع فرهنگی این جزیره دارد. مهاجران نسل‌های قبل‌تر فضایی ایجاد کرده‌اند که می‌توان آثار حضور مردم مالایی، چینی، هندی و اروپایی را در آن مشاهده کرد که در هم آمیخته و یکی شده‌اند. حضور این قومیت‌ها در پس ظاهر مدرن سنگاپور همچنان مشهود است. اکثریت شهروندان سنگاپور فارغ از نژاد و فرهنگ، خود را صرفاً سنگاپوری می‌دانند، اما محله‌هایی که توسط سر استنفورد رفلز به هر نژاد اختصاص داده شده بود هنوز وجود دارند. مردم هر نژاد هنوز ویژگی‌های منحصر به فرد خود را حفظ کرده‌اند. خیابان‌های قدیمی محله‌ی چینی‌ها هنوز وجود دارند؛ ویژگی‌های اسلامی را می‌توان در خیابان عرب‌ها مشاهده کرد و محله‌ی هندی‌ها که در خیابان سرانگون واقع است همچنان حال و هوای خاص خود را حفظ کرده است. علاوه بر این آثار می‌توان تأثیر سبک مستعمراتی بریتانیا را نیز در بناهای نوکلاسیک شهر مشاهده کرد.

اتوبوس‌های متعددی بین کوالالامپور (KL) یا سایر شهرهای مالزی و سنگاپور سفر می‌کنند و از طریق پست بازرسی وودلند یا SECOND LINK مسافران را جابجا می‌کنند. متأسفانه ترمینال مرکزی در شهر وجود ندارد و اتوبوس‌های شرکت‌های مختلف از نقاط مختلف شهر حرکت می‌کنند. شرکت‌های عمده‌ی اتوبوسرانی به شرح زیر است:

اغلب مردم سنگاپور فستیوال‌های مهم مربوط به مذهب خود را جشن می‌گیرند. تنوع مذاهب در این کشور رابطه‌ی مستقیمی با تعدد قومیت‌هایی دارد که در آن زندگی می‌کنند. چینی‌ها اغلب پیرو آیین بودایی، تائوئیسم، مسیحیت یا آیین کاتولیک و برخی از آنها نیز به هیچ دینی اعتقاد ندارند. مالایی‌ها مسلمان و هندی‌ها هندو هستند. در بین هندی‌ها تعداد قابل توجهی مسلمان و سیک نیز وجود دارد. بردباری دینی در سنگاپور کاملاً ضروری است. در واقع مذاهب معمولاً از مرز نژادها عبور می‌کنند و حتی گاه به شکلی عجیب با هم پیوند می‌خورند. نسل جوان سنگاپور رازهایی از زندگی نسل‌های قبل را با دنیای حقیقت‌گرای امروز می‌آمیزند. مذهب همچنان بخش جدایی ناپذیر سنگاپور جهانی و مدرن است. بسیاری از جذاب‌ترین بناهای سنگاپور از جمله معابد قدیمی، کلیساهای مدرن یا مسجدهای عجیب و متفاوت، بناهای مذهبی هستند. درک و شناخت این بناها نقش مهمی در درک و تحسین هنر به کار رفته در ساخت آنها دارد.

سنگاپور نیز مانند اغلب کشورهای دیگر در جنوب شرق آسیا معمولاً گرم و مرطوب است. آب و هوا در تمام طول سال به همین ترتیب است و دمای هوا تقریباً هرگز به زیر 20 درجه در شب نمی‌رسد و در روز نیز از 30 درجه بالاتر نمی‌رود. اخیراً یک بار دمای روز به 35 درجه‌ی سانتی‌گراد نیز رسید. رطوبت نیز در هوا فراوان است و به بیش از 75 درصد می‌رسد.

اقتصاد سنگاپور از زمان استقلال این کشور در سال 1965 شاهد رشد بسیار سریعی بوده است که حاصل استراتژی توسعه‌ی باز و پذیرنده‌ی آن است. در طول این سال‌ها مواد صادراتی سنگاپور از کالاهای کاربر به کالاهایی با ارزش افزوده‌ی بسیار بالا مانند محصولات الکترونیک، شیمیایی و پزشکی تبدیل شده است. چنان که در سهم روزافزون بخش‌های مالی و تجاری در اقتصاد این کشور مشهود است اهمیت خدمات در اقتصاد نیز رشد زیادی داشته است.

از روز 9 آگوست 1965 که سنگاپور رسماً استقلال خود را به دست آورد تا کنون امور سیاسی این کشور عمدتاً در کنترل حزب اقدام مردم (PAP) بوده است. در انتخابات سال 2004 این حزب توانست 82 کرسی از مجموع 84 کرسی پارلمان ملی را به خود اختصاص دهد. با وجود این که در ابتدای مسیر این حزب با کمونیست‌ها همکاری می‌کرد اما شیوه‌ها و دیدگاه‌های حکومتی آنها در چند دهه‌ی اخیر سوسیال دمکراتیک بوده است.

چهار زبان اصلی رسمی در سنگاپور شامل مندرین، مالایی، تامیل و انگلیسی است. زبان انگلیسی از همه رایج‌تر است و زبانی است که گروه‌های قومی متفاوت را به هم پیوند می‌دهد. در مدرسه انگلیسی به بچه‌ها یاد داده می‌شود اما هم‌زمان زبان مادری خود را نیز فرا می‌گیرند تا هرگز سنت‌های خود را فراموش نکنند.

فرودگاه چانگی سنگاپور یکی از پر ترافیک‌ترین فرودگاه‌های دنیاست و با فرودگاه‌های متعددی مرتبط است. بیش از 100 شرکت هواپیمایی از این فرودگاه به حدود 300 شهر پرواز می‌کنند. چهار خط هوایی داخلی در سنگاپور فعالیت می‌کنند که مهم‌ترین آن‌ها خطوط هوایی سنگاپور و دیگری خطوط هوایی ارزان قیمت TIGER و SCOOT هستند. این فرودگاه که برنده‌ی جوایز مختلفی شده است امکانات و فعالیت‌های متعددی دارد که آن را به یکی از جاذبه‌های ممتاز سنگاپور بدل کرده است.

شرکت راه آهن مالزی (KETERAPI TANAH MELAYU - KTMB) در مسیر مرکز کنترل ایستگاه راه آهن وود لند سنگاپور و ایستگاه مرکزی JB در جوهور بارو سرویس قطار دارد. سرویس قطار وود لند از اتوبوس گران‌تر است و تعداد رفت و آمد آن از اتوبوس کمتر است، اما مزیت آن این است که بازرسی و کنترل پاسپورت و گمرک ویژه‌ی خود را دارد و بدون دردسر گرفتار شدن در ترافیک سنگین جاده‌ای مسافر را با عبور از میان گذر آبی به مقصد می‌رساند. برای اطلاعات بیشتر درباره‌ی قطارهایی که مقصد آن‌ها نقاط مختلف مالزی است به JOHOR BAHRU#BY TRAIN و MALAYSIA#BY TRAIN مراجعه کنید.

قایق‌های فری در مسیر بین سنگاپور و جزیره‌ی ریائو (اندونزی) و استان جوهور (مالزی) که همسایه‌ی سنگاپور هستند رفت و آمد می‌کنند. سنگاپور 5 ترمینال فری با مسیرهای بین المللی دارد: هاربر فرانت (قبلاً به نام مرکز تجارت جهانی خوانده می‌شد) در نزدیکی سنتوزا (Sentosa)، مرکز کشتی‌های تفریحی مارینا بی (Marina Bay Cruise Center) در خلیج مارینا، ترمینال فری تانا مرا (Tanah Merah) در ساحل شرقی (East Coast)، ترمینال فری چانگی و ترمینال فری چانگی پوینت که هر دو در شرق جزیره و در نزدیکی فرودگاه قرار دارند.

فضای سنگاپور عموماً برای پیاده روی مناسب است. مسیرهای پیاده در محله‌های تجاری و خیابان‌های اصلی متعددند و در وضعیت بسیار مناسبی قرار دارند. رانندگان در محل‌هایی که برای عبور عابران پیاده خط کشی و علامت گذاری شده بسیار دقت می‌کنند اما در محل‌های خلوت و کم رفت و آمدتری که خط کشی ندارند چندان توجهی به عبور عابران ندارند؛ به هر روی، در صورت وقوع تصادف بین وسیله‌ی نقلیه و عابر پیاده بر اساس قانون وسیله‌ی نقلیه مؤثر است. در مناطق مسکونی سنگاپور عبور از پیاده روهای باریکی که ناگهان تمام می‌شوند یا در سمت دیگر خیابان ادامه می‌یابند یا با سطل‌های زباله و باغچه کاری مسدود شده‌اند برای عابران خسته کننده است. عبور سهل انگارانه از وسط خیابان غیر قانونی است و جریمه‌ای معادل 25 دلار و تا 3 ماه زندان دارد که البته عملاً هرگز عملی نمی‌شود.

مهمترین عواملی که در سفر به سنگاپور سفر شما را تحت تاثیر خود قرار می دهد شامل مواردی از قبیل هتل و محل اقامت، موضوع غذا و نوشیدنی، حمل و نقل و همین طور سرگرمی ها و تفریحات جذاب می باشد. در ادامه به تفکیک به شرح این موارد پرداخته ایم.

فرودگاه بین المللی چانگی سنگاپور یکی از پر ترافیک‌ترین فرودگاه‌های دنیاست و با فرودگاه‌های متعددی ارتباط پروازی مستمر و مرتب دارد و بیش از 100 شرکت هواپیمایی از این فرودگاه به حدود 300 شهر پرواز می‌کنند.