ویتنام

تمدن ویتنام بر کشاورزی بنا شده بود. سلسله‌های فئودالی همواره کشاورزی را به‌عنوان پایه اصلی اقتصاد در نظر می‌گرفتند و در زمان صلح، سربازان به خانه فرستاده می‌شدند تا در مزرعه کار کنند. بعلاوه، دادگاه، کشتار گاومیش و گاو را ممنوع کرده بود و مراسم‌های بسیاری در ارتباط با کشاورزی برگزار می‌شد. صنایع دستی و هنری ارزش داشتند اما تجارت مذموم به شمار می‌رفت و بازرگانان با عبارت تحقیرکننده کان بوان (con buôn) نامیده می‌شدند. اقتصاد ملی، خودکفا بود. از قرن 16، آیین کنفوسیوس شروع به از دست دادن نفوذ خود در جامعه ویتنام کرد و توسعه یک اقتصاد پولی آغاز گردید. بندرهای تجاری اولیه نظیر هوئی آن (Hoi An) محدود شدند و کشورهای خارجی با فرهنگ‌های مختلف و جاه‌طلبی‌های تهاجمی خود به‌عنوان یک تهدید تلقی شدند. این سیاست بسته منجر به میزانی از رکود در اقتصاد ویتنام شد و کمک کرد ویتنام به مستعمره فرانسه تبدیل شود.

ویتنام یک جمهوری سوسیالیستی با یک سیستم تک حزبی به رهبری حزب کمونیست ویتنام (CPV) است. عقبه حکومت فعلی ویتنام به جمهوری دموکراتیک ویتنام (ویتنام شمالی) و انقلاب اوت سال 1945 به رهبری هوشی‌مین برمی‌گردد. حزب CPV هوادار مارکسیسم-لنینیسم و اندیشه‌های ​​هوشی‌مین فقید است. این دو ایدئولوژی به‌عنوان پایه‌ی ایدئولوژیکی قوی عمل می‌کنند و راهنمای فعالیت‌های حزب و دولت هستند.

زبان رسمی ویتنام، یک زبان آهنگین است که آن را می‌توان با زبان رسمی کامبوج، خمر، مقایسه نمود. برای هر هجا، شش تُن مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد که معنی کلمه را تغییر می‌دهد و اغلب، درک آن را برای خارجی‌ها دشوار می‌سازد. زبان‌های دیگر نظیر چینی، خمر، چام و سایر زبان‌ها نیز وجود دارند که توسط قبایل ساکن در مناطق کوهستانی مورد استفاده قرار می‌گیرند. زبان ویتنامی گرچه دارای برخی شباهت‌ها به زبان جنوب شرقی آسیا، از جمله چینی، است اما این زبان به‌عنوان یک گروه زبانی جداگانه در نظر گرفته می‌شود هرچند یک عضو از خانواده زبان استرالیایی - آسیایی است.

شما می‌توانید از هر مغازه فروشنده موبایل یا هر مغازه‌ای که برند شبکه را به نمایش می‌گذارند یک سیم کارت بخرید. قیمت استاندارد بالاتر از 75000 دونگ نیست، اما برای خارجی‌ها اغلب 100000 دونگ هزینه در بر دارد. تعرفه پیش‌پرداخت تلفن بین 1700 تا 2500 دونگ در دقیقه است. طبق توافق بین اپراتورها، رومینگ روی شبکه‌های GSM ویتنام با گوشی‌های تلفن همراه خارجی امکان‌پذیر است.

شرکت پست ویتنام سال‌هاست که در این کشور رونق دارد و بسیاری از ویتنامی‌ها از سرویس‌های متنوع پستی برای انجام امور مربوطه خود استفاده می‌کنند. تعدادی از گردشگران خارجی ترجیح می‌دهند در مقابل پرداخت هزینه‌های کمی مرسولات خود را به‌وسیله پست پیشرفته این کشور جابه جا نمایند.

از راه‌های مختلفی می‌توان به ویتنام سفر کرد. اگرچه پرواز مستقیم از ایران به ویتنام وجود ندارد ولی این روش باز هم ساده‌ترین شیوه برای دستیابی به این کشور است که معمولاً از طریق خطوط هوایی یکی از کشورهای نزدیک به ایران مانند قطر، امارات و یا ترکیه صورت می‌پذیرد. برای مسافران هوایی امکانات ویژه­ای مانند ویزا حین ورود (Visa on arrival) در نظر گرفته شده است.

خدمات قطار بین‌المللی مستقیم از نانینگ و پکن در چین به هانوی وجود دارد. در بسیاری از این سرویس‌ها لازم است که قطارها در مرز پینگشیانگ/دونگ دانگ (Pingxiang /Dong Dang) تعویض شوند، اما قطار اکسپرس روزانه چینی (T8701 / MR2) از مرز رد می‌شود، هر چند هنوز باید در حدود چهار ساعت برای انجام امور مهاجرت متوقف گردد.

گواهینامه بین المللی در ویتنام معتبر نیست بنابراین شما نمی‌توانید با ماشین شخصی خودتان وارد این کشور شوید. البته به غیر از وجود منع قانونی، پس از چند روز گذراندن در این کشور و مشاهده رانندگی نامناسب آنها و ترافیک‌های طولانی مطمئناً خوشحال خواهید شد که خودتان رانندگی نمی‌کنید. پس اگر می‌خواهید به‌صورت زمینی به این کشور سفر کنید می‌توانید از اتوبوس استفاده کنید.

قایق‌ها را می‌توان از پنوم پن (کامبوج) به شهر مرزی ویتنام، چائو داک، کرایه کرد. این سفر حدود 5 ساعت طول می‌کشد و شامل دو توقف کوتاه در خروجی کامبوج و ورودی ویتنام است.

اجاره کردن یک خانه کامل در تعطیلات به‌ویژه وقتی تعداد افراد گروه زیاد باشد ممکن است مشکل باشد. بعلاوه هنگام تشخیص تفاوت بین خانه، کلبه و ویلا، اصطلاحات مورد استفاده ممکن است تا حدودی گیج کننده باشند. هر چند این اصطلاحات مشابه هم هستند اما هر یک با دیگری تفاوت دارد و آنچه که برای یک خانواده مناسب است ممکن است برای خانواده دیگر مناسب نباشد. بهتر است قبل از جستجوی اجاره محلی برای گذراندن تعطیلات، این تفاوت‌ها را بشناسید چراکه پس از عقد قرارداد اجاره، اگر فهمیدید خانه اجاره شده مطابق خواسته شما نیست و خواستید آن را برگردانید بسیاری از مالکان از شما جریمه خواهند گرفت. اجاره مسکن در آگهی‌های طبقه بندی شده و یا آژانس‌های مسافرتی ارائه می‌شود اما یک اجاره‌کننده هوشمند می‌تواند مواردی از اجاره را در سایت eBay در استراحت‌گاه‌های محبوب و مکان‌های گذران تعطیلات پیدا کند. تفاوت بین خانه، کلبه و ویلا را بشناسید تا بهترین محل را برای گذراندن تعطیلات خانوادگی در دریا یا خشکی بیابید.

به سادگی نمی‌توان خانه اجاره‌ای را تعریف کرد اما به‌طور کلی به هر خانه بزرگتر از کلبه یا ویلا اطلاق می‌شود. کلبه‌ها و ویلاها هر دو جزو خانه‌های کوچک محسوب می‌شوند و معمولاً بیشتر از دو اتاق خواب ندارند. به خاطر داشته باشید که معمولاً یکی از اتاق‌های خواب در اتاق زیر شیروانی قرار می‌گیرد و مشخص است که برای خانواده‌های پرجمعیت یا گروه بزرگی از دوستان که باهم به سفر رفته‌اند مناسب نیست. هنگامی‌که فردی خانه خود را برای اجاره می‌گذارد، معمولاً از عبارت خانه برای اعلام وجود بیش از دو اتاق خواب استفاده می‌کند. این وضعیت می‌تواند برای یک خانه شهری در مرکز هانوی، یک خانه اشرافی در حومه یا یک کاخ مدرن در کنار دریا باشد. با این تنوع گسترده از خانه‌های موجود، مشتریان باید تمامی گزینه‌های ممکن را مورد توجه قرار دهند. اجاره خانه به‌اندازه و همچنین محل قرارگیری آن بستگی دارد.

هتل آپارتمان که به هتل کاندو یا کانتل نیز مشهور است، ساختمانی است که از نظر قانونی یک آپارتمان محسوب می‌گردد اما به‌عنوان هتل از آن استفاده می‌شود. هر واحد برای مدت کوتاه اجاره داده می‌شود و ساختمان دارای یک میز پیشخوان است. هتل‌های کاندو معمولاً ساختمان‌های بلندی هستند که به‌ویژه در شهرها و اقامتگاه‌های بزرگ به‌عنوان هتل‌های لوکس توسعه یافته‌اند و فعالیت می‌کنند.

اگر در یكی از شهرهای چند فرهنگی مانند لوس انجلس، تورنتو، لندن یا پاریس زندگی می‌كنید احتمالاً می‌توانید تصویری از غذاهای ویتنامی دارید. ویتنام مدعی داشتن یكی از متنوع‌ترین، خوشمزه‌ترین و سالم‌ترین فرهنگ‌های غذایی دنیاست. مهم‌ترین عنصر غذایی در ویتنام برنج و مشتقات آن، سس ماهی و سبزیجات است. علاوه بر این ویتنام به دلیل داشتن آب و هوای استوایی، سواحل طولانی و رشته كوه‌های عظیم انواع بسیار متنوعی از گیاهان دارد. قطعاً از میزان و انواع میوه و سبزیجاتی كه روزانه در ویتنام تولید و مصرف می‌شود شگفت زده خواهید شد. رفتن به رستوران‌های ویتنامی در خارج از این كشور به شما نشان می‌دهد كه پیش از صرف غذای اصلی به‌احتمال زیاد بشقابی از سبزیجات تازه برای شما سرو خواهد شد.

غذاهای ویتنامی شهرت جهانی دارند اما كمتر مسافری ممكن است به این فكر كند كه این غذاها در خیابان‌های هانوی یا هوشی‌مین با چه نوشیدنی‌ هایی سرو می‌شوند. نوشیدنی‌های این كشور نیز مانند غذاهای آن خوشمزه و متعدد و متنوع است. ویتنامی‌ها معمولاً در حین صرف غذا چیزی نمی‌نوشند، شاید به این دلیل كه اغلب غذاها به شكل سوپ هستند یا آب دارند. صرف نوشیدنی برنامه و مراسمی جداگانه است كه گاه ممكن است نوشیدن یك قهوه در زمان دیدن دوستان یا توقف در كنار یك فروشنده‌ی سیار و نوشیدن آب میوه باشد. البته این وضعیت درباره‌ی نوشیدنی‌های الكلی تفاوت دارد. در این حالت تمركز روی نوشیدنی است و غذا به‌عنوان بخش فرعی حساب می‌شود. در تمام نوشیدنی‌های ویتنامی می‌توانید اثر حضور فرانسه و چین را در این كشور بیابید. ایده‌ی غذا و نوشیدنی به‌عنوان دارو از چین می‌آید و فرانسوی‌ها نیز قهوه را در سال‌های ابتدای قرن نوزدهم به ویتنام معرفی كردند. نوشیدنی‌های ویتنامی همه از رسیده‌ترین میوه‌ها، گیاهان معطر تازه و برنج گرفته می‌شوند. اغلب نوشیدنی‌ها در ویتنام همراه با برنج سرو می‌شوند. در گذشته سرد كردن نوشیدنی‌ها چندان رایج نبود و مشروب در دمای اتاق باقی می‌ماند و در زمان سرو روی یخ ریخته می‌شد. در هوای گرم و مرطوب ویتنام نوشیدنی گرم چندان فایده‌ای ندارد.

صخره نوردی در خلیج ‌هالونگ تجربه‌ای بسیار ارزشمند و نشاط‌آور است. هركس فارغ از سن و قابلیت‌‌های ورزشی و سابقه، زمانی كه به این صخره‌ها نگاه می‌كند از فكر بالا رفتن از آنها وحشت زده می‌شود. همچنان كه سعی می‌كنید از صخره‌ها بالا بروید می‌توانید از چشم‌انداز بی‌نظیر خلیج ‌هالونگ لذت ببرید.

ویتنام یكی از مقصدهای نوظهور گلف در دنیاست كه در سال 2012 از سوی انجمن بین المللی مجریان تورهای بازی گلف (IAGTO) به‌عنوان "مقصد كشف نشده‌ی گلف دنیا" انتخاب شد. ویتنام با داشتن تاریخ شگفت انگیز، فرهنگ بسیار كهن، آب و هوای عالی و زمین‌های گلف قهرمانی بسیار خوبی كه برای بازیكنان گلف طراحی شده‌اند، در زمینه‌ی تورهای گلف آسیایی پس از تایلند در جایگاه بعدی قرار دارد.