لیست همه ی اماکن

,وات پراتان چائه هائنگ یک مکان مقدس برای عبادت است و در قسمت شرقی رودخانه نان قرار دارد و پس از انتقال از شهر پوا، مرکز قبلی شهر نان بود. وات پرا بروماتات چائه هائنگ در طول فرمانروایی چائو پرایا کانمائنگ ساخته شد. تصور می شود که پرا تات چائه هائنگ به دلیل نفوذ پراتات هاریپانچایی در لامپان، به صورت ناقوس ساخته شده است. پراتات چائه هائنگ با تانگ جانگکو یا تانگ داک بواپ-ترکیبی از فلزات برنج و مس-روکش شده است. پله های پراتات به صورت ناگا هستند اما جناق بالای دروازه ورودی ویهان (کلیسای بودا) گچ بری های برجسته دارد که ناگاهای در هم رفته، که ویژگی منحصر به فرد هنر نازک کاری نان است، در آن ها دیده می شوند. پرا بروماتات چائه هائنگ، در تقویم قمری، سال خرگوش را نشان می دهد. مردم لانا بر این باورند که اگر کسی در سال تولدش برای ادای احترام به پراتات یا چات تات سفر کند زندگی پربرکتی خواهد داشت.

,این معبد زیبا به فرمان چائو جتابوترابهارما در سال 1602 پس از میلاد، پس از سپری شدن شش سال از فرمانروایی او، ساخته شد. نام این معبد در ابتدا معبد برهما بود اما بعداً به غلط به معبد پامین معروف شد.,طرح منحصر به فرد این معبد موجب شده است که جالب ترین معبد نان باشد. علت این جالب بودن، سبک معماری ساختمان اصلی است که هم یوبوسوت است و هم ویهارا (صومعه بودایی) که واقعاً یک معماری محصر به فرد در منطقه شمال است. تصور می شود که این نخستین ویهارای چهار ایوانی در تایلند است که به این سبک بر پشت دو ناگا ساخته شده است. داخل این بنا پر از هنر و معماری دیدنی سبک لانا است. ستون اصلی در وسط ویهارا قرار دارد و دارای چهار مجسمه بودا به سبک سوکوتایی است که روی یک ته ستون، در مقابل هم و در چهار جهت ویهارا در محل تقاطع جهت های غرب، شرق، شمال و جنوب قرار گرفته اند. بازدیدکنندگان از هر کدام از درب های ورودی که وارد شوند با چهره زیبای مجسمه بودا رو در رو می شوند. درب ها با طرح های باشکوه توسط صنعتگران لانا به ظرافت کنده کاری شده اند.,این معبد خانه معروف ترین نقاشی های دیواری قدیمی تایلند موسوم به پو مان، یا مان که روی دیوار به سبک تایی لو ترسیم شده است، می باشد. این معبد بسیار ارزشمند است. افسانه هایی درباره گوتاما بودا و همچنین افسانه های محلی و شیوه ی زندگی مردم بومی از جمله لباس، بافندگی و تجارت با کشورهای خارجی در اینجا به تصویر کشیده شده اند. باستان شناسان بر این باورند که این نقاشی های دیواری زیبا در طول بازسازی که در 1867 میلادی انجام شد خلق شده اند.

,این فعالیت هیجان انگیز در انتظار گردشگرانی است که مایلند از سراشیبی های متعدد رودخانه عبور کنند. در اینجا می توانید رفتینگ و فیل سواری کنید. زمان مناسب رفتینگ در این منطقه از سپتامیر تا فوریه است. بازدیدکنندگان می توانند برای رفتینگ، با آژانس های مسافرتی در شهر نان تماس بگیرند.,مسیرهای رفتینگ به شرح زیر می باشند:,رفتینگ در آبشارهای کوتاه در امتداد بندر وسط رودخانه وا. سطح دشواری سراشیبی های رودخانه از 3 تا 5 است و طول این رود 100 کیلومتر است. عبور از پارک ملی دویی پو کا و پارک مالای مائه چاریم 3 روز و 2 شب به طول می انجامد.,رفتینگ در آبشارهای کوتاه در بندر پایین رودخانه وا. این بندر ابتدا یک مسیر حمل و نقل چوب ساج بود که به طور غیرقانونی از جنگل منطقه مائه چاریم و منطقه ویانگ سا قطع می شدند. رودخانه وا در دره ها جریان دارد. در هر دو طرف این رودخانه، کوه های پر پیچ و خم سر برافراشته اند و بیش از 22 سراشیبی در این رود وجود دارد. سطح دشواری این سراشیبی ها بین 3 تا 5 است (3 یعنی سطح متوسط، 4 یعنی سطح دشوار و 5 یعنی سطح بسیار دشوار). بزرگ ترین و دشوارترین سراشیبی، کائنگ لوانگ است. ,بعضی از قسمت های این رودخانه ساحل ماسه ای دارند که می توان قایق را در آنجا متوقف کرد و برای شنا نیز مناسب هستند. بعضی از این قسمت ها، محل اردوگاه فیل ها هستند که بازدیدکنندگان می توانند در آن ها فیل کرایه کنند و با فیل به بات هات رایی بروند. ,در طول ماه اوت، رودخانه بلندترین امواج را دارد اما کوتاه ترین امواج را در طول آوریل دارد. مناسب ترین زمان برای رفتینگ در آبشارهای کوتاه رودخانه بین نوامبر تا ژانویه است.,دو مسیر برای رفتینگ در رودخانه وا وجود دارد:,مسیر قایقرانی با قایق های پارویی لاستیکی قابل بادکردن: این مسیر از بان نام پو، در منطقه نام پانگ، منطقه مائه چاریم، آغار می شود و در بان هات رایی، منطقه سان نا نانگ، منطقه ویانگ سا پایان می یابد، این یک مسافت 19.2 کیلومتری است که پیمودن آن 4 ساعت به طول می انجامد. ,به هر حال اگر بازدیدکنندگان سفر را از جلوی دفتر پارک ملی آغار کنند کل مسیر فقط 15 کیلومتر خواهد بود.,مسیر قایق های خیزرانی: این مسیر از بان نام وا شروع می شود و به بان نام پو می انجامد، کل این مسافت 4 کیلومتر است که پیمودن آن با قایق حدود 4 ساعت طول می کشد.

,این منطقه اساساً پوشیده از زمین های پر درخت در دامنه کوه های سنگ آهکی است که سرچشمه چند نهر آب که به هم می پیوندند و رودخانه نان را می سازند است. ارتفاع اینجا حدود 1900 متر بالاتر از سطح دریاست. در اینجا چند گونه گیاهی کمیاب و در حال انقراض یافت می شود به ویژه چامپو پو کا که گل های صورتی رنگش در طول فوریه شکوفا می شوند. هنگام صبح می توان دریایی از مه را بر فراز دره دید. همچنین چندین آبشار تماشایی نیز در اینجا وجود دارد. می توانید برای چادرزدن، اجازه بگیرید. ,گردشگران می توانند از خدمات اقامتی پارک نیز استفاده کنند.

,بنای یادبود پو کان نگام موآئنگ، که در پارک عمومی در کنار کوان پایائو قرار دارد برای بزرگداشت پادشاه سابق پایادو یا پو کام یائو بنا شده بود که 700 سال پیش در این منطقه حکمرانی می کرد. در طول زمامداری او، کشور شکوفا بود و قلمروهای این سرزمین گسترده شدند. ,حاکم چیانگ رای و پادشاه رامکامهائنگ از سوکوتایی دوستان نزدیک شاه مانگرای بودند؛ آن ها با یکدیگر پیمان هماهنگی، وفاداری و عدم تجاوز به خاک یکدیگر بستند.

,هو واتاناتام نیتات در کنار سی کوام کام قرار دارد. در این موزه بومی تاریخ و آثار باستانی پایائو به نمایش گذاشته شده است از جمله فرهنگ بومی و سنت ها و خلاقیت آن.

,یک تمثال زیبای بودا که به سبک هنری سوکوتایی ساخته شده است و همچنین سایر تمثال ها در حالت های مختلف مثلاً خوابیده، در حال راه رفتن، نشسته و مورد محافظت یک تمثال ناگای هفت سر، در داخل مجتمع معبد نگه داری می شوند. این تمثال ها استادانه قالب ریزی شده اند. راتانا چدی به سبک هنری بودها گایای هند ساخته شده است. ,یک عمارت چینی نیز در اینجا وجود دارد که مان یین بودهیستاوا، یک تالار تمثال بودا که مجسمه های طلایی ساخته شده از روی مجسمه زمردین بودا و همچنین مجسمه های ساخته شده از زبرجد، نقره، طلا و الیاژ طلا-نقره-مس، در آن نگه داری می شوند را در خود جای داده است. از قله کوه آشکارا می توان تحت تأثیر فضای کوان پایائو و موآئنگ پایائو قرار گرفت. برای رفتن به بالای کوه هم پله وجود دارد و هم یک راه ماشین رو.

,این یک معبد سه طبقه ای است و از روی یک مدل پیشرفته ساخته شده است. مردم محلی با توجه به بزرگ ترین تمثال بودا که به سبک هنری چیانگ سائن در قلمروی لانا تایی ساخته شده و در اینجا قرار دارد این معبد را را وات پراکائو تان لوانگ می نامند. عرض این تمثال بودا 14 متر و ارتفاع آن 16 متر است و در سال های 1524-1491 میلادی قالب ریزی و ساخته شده است. پاراکائو تان لوانگ یا پراکائو انگ لوانگ نه تنها مجسمه بودای معرف پایائو است بلکه یکی از مجسمه های معرف قلمروی لانا تایی نیز است. در روز ویساکها پوجا یک مراسم موسوم به مراسم ادای احترام به انگ لوانگ در ماه هشتم قمری برای ادای احترام به پاراکائو تان لوانگ انجام می شود. ,علاوه بر این، در داخل مجتمع این معبد یک ابوسوت در آب در کرانه کوان پایائو در حالت ایستاده قرار دارد که در آن نقاشی های دیواری در طرح های نفیس به سبک اکان انگکارن کالایاناپونگ، هنر ملی تایلند، دیده می شوند.

,کوان پایائو یک دریاچه بزرگ آب شیرین است که بزرگ ترین زیستگاه ماهی های آب شیرین در قسمت بالای منطقه شمال به شمار می رود و بسیاری از مردم محلی این منطقه از برکت این دریاچه امرار معاش می کنند. مناظر اطراف، به ویژه در هوای گرگ و میش، بسیار شگفت انگیز و دیدنی هستند. در کنار این دریاچه فروشگاه های خوراکی و مکان های تفریحی وجود دارد.

,مرکز فرهنگی تایی لو در وات یوان قرار دارد. اهالی تایی لو مردمی آرام، سختکوش، شکیبا هستند و در فرهنگ و آداب و رسومشان مانند لباس پوشیدن، سبک خانه ها، امور آشپزی و غیره بسیار سنتی و محتاط هستند. ,این مرکز برای به نمایش گذاشتن اشیاء هنری و فرهنگ به ویژه منسوجات رنگارنگ و استادانه طراحی شده در طرح ها و نقش های مختلف مانند لایی دوک کو کروا، لایی دوک کو، لایی ما و لایی داک تانگ و همچنین برای آموزش حرفه ای مردم تایی لو تأسیس شده است.

,پارک جنگلی پو لانگکا تنها نقطه تماشای منظره تحسین برانگیز دریایی از مه در استان پایائو است به ویژه مزرعه دوک کلونگلنگ-اوسبکیا استلا باچ- هام اکس کر گاول-که معمولاً در طول ماه های ژوئیه تا دسامبر پر از شکوفه و گل است. این پارک جنگلی در منطقه پا چانگ نویی در ارتفاع 1700 متری از سطح دریا قرار دارد و منطقه ای به وسعت 1248 هکتار را در برگرفته است. قبیله تپه نشین یائو، قله کوه این منطقه را فین چا بو می نامند یعنی محل اجتماع فرشتگان. می گویند معجزه اینجا این است که در روزهای وسط ماه قمری که ماه کامل است یک هاله سفید در قله این کوه پدیدار می شود. نوک این کوه بسیار باریک است و کمتر از 10 نفر می توانند بر فراز قله بایستند. بیشتر این منطقه پوشیده از جنگل های همیشه سبز تپه ای و پر از درختان بزرگ و همچنین گل های وحشی و انواع کمیاب گیاهانی مانند ویگتیا اسپسیوسیما، کواکوانیا الگان، دندروبیوم هتروکارپوم، امپیشنز منگتزینا، گل پر برگ اسمیت پاریسی و غیره است. اینجا محل گردهمایی برای مطالعه سیستم اکولوژیک اولیه جنگل همیشه سبز تپه ای و سرچشمه رودخانه هایی است که در کنار مسیر مطالعه طبیعت در جریان هستند. مسیری که در آن بیش از 100 گونه گیاهی زندگی می کنند و دریای با شکوهی از مه بالای آن قرار دارد. مکان های جالب در پو لانگکا شامل قله پو لانگکا، قله پو نام، تراس لان هین لان پی-یک تراس یک میلیون سنگی-هین یائنگ فا، پا کو بوران و آثار افسانه ای شورشیان کمونیست در گذشته، می باشد.,مکان هایی که می توانید در آن ها اقامت کنید شامل پروژه سلطنتی پانگ کلا با تلفن 054401023، تفریحگاه پو لانگکا با تلفن 061910291و ویلای پو لانگکا با تلفن 054419552 می باشند.

,این یک تالار بزرگ سخنرانی برای مطالعه تاریخ پتچابان است. می توان این تالار را به 2 بخش تقسیم کرد. چند تابلوی قدیمی و اشیاء عتیقه دوره های مختلف تاریخ پتچابان از اداره هنرهای زیبا در بخش اول به نمایش گذاشته شده اند. ,در بخش دوم، یک صحنه اجرای نمایش و ارائه سخنرانی درباره تاریخ، آداب و رسوم و سنت و فرهنگ پتچابان وجود دارد.

,وات چانگ پواک مکانی است که در آن پیکر پراکرو پاتچاراچان یا لوانگپو تاپ در یک تابوت شیشه ای نگه داری می شود. این جسد نمی پوسد و و بسیار مورد احترام مردم پتچابان است. هر ساله در ماه مارس، سالروز وفات این فرد گرامی داشته می شود.

,وات ماهاتات در خیابان نیکان بامرانگ در شهر قرار دارد. این معبد دارای چند منار قدیمی به سبک معماری سوکوتایی است.

,وات ترایی پام در خیابان پراتچارات قرار دارد و یک مجسمه بودا به نام پرا بودا ماهادهاماراکا است که به سبک تزئینی لاپبوری قالب ریزی شده است. حمام مذهبی این مجسمه بودا یا مراسم سنتی ام پرا دام نام هر سال در طول ماه سپتامبر برگزار می شود.

,پارک ملی تات ماک یک آبشار بزرگ دارد که از جریان هایی که از ترک و شکاف های کوه ها جاری می شوند و این آبشار زیبای 14 ردیفی را می سازند، تغذیه می کند. در هر دو طرف این مسیرها که به بالای پارک می رسند درختان بلند و پرسایه یک فضای زیبا و دلنواز پدید آورده اند.